Kelkaj italaj politikistoj (de la ekstremdekstra Nacia Alianco, sed ankaŭ verda senatano Marco Boato) proponis ŝanĝon de la konstitucio por aldoni, ke la sola lingvo de Italio estas la itala. Ni ne vidas la kialon por tia ŝanĝo, ĉar jam evidentas ke la itala estas la lingvo larĝmezure plej parolata kaj grava de Italio: danke al deviga instruado, ĉiuj kapablas paroli la komunan lingvon. Ĝuste ĉar ĉi tiu estas jam akirita rezulto, pli kaj pli fortiĝas la deziro lok-nivele remalkovri la minoritatajn kaj regionajn lingvojn, la dialektojn kaj la lingvojn de aliaj popoloj. Ŝajnas al ni neniel necese sufoki ĉi tiujn ventojn de plurismo kaj demokratio per ŝanĝo kiu ombrigus alian konstitucian normon, multe pli demokratian: temas pri artikolo 6, kiu tekstas: „La respubliko protektas, per laŭcelaj normoj, la lingvajn malplimultojn”.
Por ke la itala konstitucio pluestu demokratia kaj plurisma, kontraŭ aŭtoritatismaj normoj limigantaj esprim-liberecon kaj ebenigantaj la vojon al estonta malpermeso de la minoritataj lingvoj, ni invitas ĉiujn subskribi la peticion troveblan ĉe la adreso http://guestbook.sparklit.com/entries?gbID=61926.
Ne forgesu kiel eble plej multe cirkuligi ĉi tiun apelacion! Dankon, ni bezonas la helpon de la demokratiaj civitanoj de ĉiuj politikaj apartenoj.
Indekso |
Aboni al MONATO |
Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |