En la aŭgusta numero de MONATO, revuo kiun la subskribinto tre ŝatas, Stefan Maul skribis sur paĝo 8 sub la titolo Kapitalismo sen masko: „La sola diferenco al la nuna Rusio estis, ke la tiama ŝtato [t.e. Sovetio] garantiis al la malriĉuloj vivnivelon sen malsato – nun en eksa Sovetio la novaj (grandparte malnovaj!) kapitalistoj tute ne havas intereson pri la malriĉuloj”. La subskribinto vidas ankaŭ aliajn diferencojn. Laŭ sciencaj esploroj la potenculoj de Sovetio murdis minimume 69 911 000 homojn (vd. Heinsohn, Lexikon des Völkermords (Leksikono pri popolmurdo), 1998, p. 57, eldonita de Rowohlt). Mi povus diri pli multe pri Sovetio, sed tiu terura cifero sufiĉas.
Stefan Maul skribis pri kapitalismo: „Por kontentigi la avidon je profitoj oni maldungis laboristojn, ĉar salajroj kostas, kaj anstataŭigis ilin per robotoj (aŭtomatigo kaj raciigado, kiel oni eŭfemisme nomas tion)”. Pri tio la subskribinto konstatas, ke la grandega kresko de la vivnivelo inter la laboristaro en kapitalismaj ŝtatoj dum la pasintaj 150 jaroj rezultas ĝuste el tiuj novaj teknikoj kaj ne el socialismaj ideologioj.
Indekso |
Aboni al MONATO |
Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |