Mi estas denaska loĝanto de Vajakoski, unu el la tri vilaĝoj de la kamparana komunumo de Jyväskylä. Multaj uzinoj en la regiono dum mia infanaĝo estis lignoindustriaj. Tial filo de segej-laboristino estonte povis havi nur pezan fizikan laboron, aliokaze li estus sentaŭgulo. Ĝuste tial mia panjo ne akceptis mian revon pri kariero kiel verkisto, kvankam mi regule notis ĉiutagaĵojn. Tial mi komencis efektivigi la revon de la panjo: ŝi plej admiris instruistojn. Mi estis tre avida je scioj, do mi pensis, ke per laboro kiel instruisto de la germana kaj la sveda, mi povus havi mian ĉiutagan panon. Mi studis la du fakojn en universitato de Jyväskylä, sed mia revo ne lasis min.
Mi laboris kiel gazetportisto, ĝardena kaj mueleja laboristo, purigisto kaj domzorgisto. Sed finfine mi trovis agrablan laboron en bibliotekoj de Jyväskylä-regiono. Dum unu jaro mi prezidis la verkistan asocion Kynäri. Inter 1997 kaj 2002 mi estis redaktoro de Esperantolehti, la heroldo de Esperanto-Asocio en Finnlando. Mi emeritiĝis en 1999.
Mi gajnis la unuan premion en du tre estimataj literaturkonkursoj. Laŭ mi, verkisto trovas ĝustan rolon por sia talento, ekzistas nek tro grandaj, nek tro malgrandaj roloj. Sed ĉar verkista kariero ne estas la plej facila en la mondo, la trovo de persona voĉo kaj propra ĝenro ofte postulas jarojn.
Ekde la fino de la jaro 2001 mi redaktas leterojn, senditajn al MONATO. Mi serĉas en referenclibroj, ĉu la faktoj de opiniantoj ĝustas; kvankam MONATO ankaŭ havas lingvoreviziantojn, mi tamen ankaŭ korektas la lingvaĵon de la leteroj laŭ vortklarigoj en PIV, ne forgesante personajn lingvajn trajton de ĉiu aŭtoro.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |