La personoj, kiuj kandidatiĝas al la Akademio de Esperanto, devas deklari sian fidelecon al la Fundamento de Esperanto. Ĉiu esperantisto scias pri la ekzisto de tiu „Biblio” de Esperanto. Sed kiu en nia tempo legas ĝin? Nu, mi legis la Fundamenton pli ol unufoje, precipe por serĉi en ĝi (kaj en aliaj zamenhofaĵoj - la Dua libro, sekvantaj lernolibroj, Proverbaro ...) trafajn frazojn por ekzercoj en miaj lernolibroj. Mi diru, ke legado de zamenhofaj verkoj montriĝis afero multe pli fascina, ol tio povas ŝajni.
Sed jen troviĝis persono, kiu decidis, ke la Fundamento de Esperanto ankaŭ hodiaŭ povas servi kiel speco de informolibro kaj eĉ lernolibro de Esperanto. Li estas parizano Marc Bavant [mark baván], kiu okupiĝas sufiĉe multe pri leksikografio kaj instruado de Esperanto.
El kvar partoj de la Fundamento de Esperanto li prenis nur la „Fundamentan Gramatikon” kaj „Ekzercaron” (tiun lastan kun vortlistoj kun tradukoj en la francan kaj rusan lingvojn). Al la „kanonika” teksto li aldonis korektitajn tradukojn, kiujn iam faris la Akademio de Esperanto, kaj siajn grandnombrajn subtilajn komentojn kaj notojn, kiuj estas facile distingeblaj de la „kanonika” teksto per tipografiaj rimedoj. Tiuj komentoj kaj notoj prezentas intereson eĉ por la plej spertaj lingvanoj. Komputila prilaboro de la Fundamento permesis al li trovi en ĝi teknikajn nekoheraĵojn, apenaŭ rimarkeblajn por la okuloj.
Kion ni havas rezulte? Modernan, fidindan kaj tre interesan legaĵon por personoj lingvemaj, kiuj ŝatus konatiĝi kun la reala Esperanto per ĝia sintezita priskribo, sed ne per dozitaj klarigoj, lernotekstoj pri ĉiutagaj temoj kaj ekzercoj. Tiaj homoj estas pli multaj, ol oni povas supozi. Restas envii al franclingvanoj: nur ili povas ĝui tiun libron, ĉar ĝi estas verkita en la franca lingvo.
La libro estas tiel nete tipografie aranĝita kaj presita, ke estas agrable teni ĝin en la manoj.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |