Troviĝis apud la urbocentro de la litova ĉefurbo Vilnius homaj ostoj. Laboristoj fosantaj komunikilan tranĉeon malkovris la ostojn kaj vokis arkeologojn. Esplorinte la tranĉeon, ili anoncis, ke temas pri ostoj de soldatoj el la armeo de la franca imperiestro Napoleono.
En la tranĉeo kuŝis la restaĵoj de preskaŭ 2000 soldatoj. La ostoj estis portitaj al la medicina fako de la universitato de Vilnius, kie sciencistoj multon lernis ne nur pri la sorto de la armeo sed ankaŭ pri homoj kaj malsanoj komence de la 19a jarcento.
En 1812 soldatoj revenantaj el Rusio morton trafis en Vilnius pro malsato, frosto aŭ tiam reganta tifo. Laŭdire la rusa caro ordonis, ke oni bruligu la kadavrojn, tamen pro odoraĉo oni finfine ilin enterigis. La soldatoj aĝis ĝenerale inter 20 kaj 30 jaroj, tamen estis ankaŭ 15- kaj eĉ kelkaj 50-jaruloj. Ne troviĝis personaj posedaĵoj: oni konkludas, ke loĝantoj de Vilnius priŝtelis la kadavrojn de la fremduloj.
Post esploro la ostoj estos reentombigitaj en Litovio: la franca registaro anoncis, ke ĝi ne intencas irigi la restaĵojn en Francion. Efektive ĝis 80 % de la armeanoj de Napoleono estis nefrancoj, kaj la trovaĵoj en Vilnius reprezentas internacian, ne aparte francan, heredaĵon. Tamen la franca registaro starigos en Litovio monumenton por omaĝi ne nur al pereintaj francoj sed ankaŭ al tiuj de aliaj nacioj de Eŭropo. Hodiaŭ tio havus simbolan sencon, ĉar popoloj iam interbatalantaj nun kreas unuecan Eŭropon.
Kaj usonaj kaj britaj televidaj kompanioj faris filmojn pri la malkovroj. Hazarde, dum filmado oni trovis en amastombejo tri francajn orajn monerojn el la 18a jarcento. Daŭras la esploroj.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |