La interna milito kiu okazas en Kongo (Demokrata Respubliko) alportas multajn malfeliĉojn. La armeoj de Ruando, Ugando kaj Burundo sendis siajn militistojn por militi apud la kongaj ribelaj armeoj kontraŭ la konga armeo. Tiuj landoj asertas ke ili volas sekurigi siajn landlimojn. La konga armeo estas helpata de la armeoj de Zimbabvo, Namibio kaj Angolo.
Jaron post jaro Unuiĝintaj Nacioj (UN) konstatas, ke la naturaj riĉaĵoj de Kongo estas disrabataj de la militantoj. Laŭ raporto, farita post enketo de UN-komisiono, multaj ruandaj kaj ugandaj politikistoj kaj militistoj estas engaĝitaj en tiu disrabado.1 En la raporto estas ankaŭ menciitaj la militistoj el Kongo kaj Zimbabvo kaj la kongaj ribeluloj.
La konga, ruanda kaj uganda registaroj protestis kontraŭ tiu raporto. Kelkaj konganoj sin demandas ĉu ankaŭ la kongaj politikistoj devus esti konsiderataj kiel la ruandaj kaj ugandaj. Ĉu la okcidentaj landoj kiuj ekspluatis la riĉaĵojn kun la kunkulpeco de la politikistoj dum la regado de la prezidanto Mobutu ne povus esti konsiderataj samaj? Kial dum tiu tempo UN ne kreis komisionon?
La raporto montras, ke la veraj organizantoj de la ekspluatado estas personoj kaj kompanioj kiuj havas sian bazon en la norda hemisfero (Ameriko, Eŭropo kaj Azio). Ĝi rekomendas limigi ilian agadon per vojaĝmalpermesoj kaj financaj restriktoj.
Ruando iĝis granda eksportisto de koltano2, oro kaj diamantoj, Ugando de oro, diamanto kaj ligno. Estas klaraj indikoj, ke tiuj riĉaĵoj reale originas el Kongo. Restas multaj demandoj, al kiuj la konganoj sugestas respondojn. Kiu finfine aĉetas la minaĵojn kaj kiu vendas armilojn al la ribeluloj? La okcidentaj landoj. Kiu regas Unuiĝintajn Naciojn? La okcidentaj landoj. Kie estas la mono de tiuj kiuj komercas la minaĵojn? En okcidentaj bankoj. Se UN decidus frostigi tiun monon, kiu profitus? Okcidentanoj.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |