Stefan Maul skribas en la rubriko El mia vidpunkto (MONATO 2002/11, p. 8), ke „ĉiu medalo havas du flankojn”, sed lia klopodado aperigi la situacion en Zimbabvo kaj aliaj afrikaj landoj en favora lumo estas tamen iom troa. Estas tempo, ke eŭropanoj forgesu la miton, ke la problemoj de Afriko fontas el kolonia ekspluatado – fakte la nuna mizera stato en multaj afrikaj landoj grandparte ŝuldiĝas al mismastrumado fare de la afrikanoj mem. Se ekzemple en Tanzanio oni forpelis homojn el terenoj por tie kultivi tritikon, pri tio kulpas unuavice la tanzania registaro. Kaj estas cetere absurde skribi, ke tio okazis por ke Kanado kultivu tritikon, kvazaŭ tio estus rekta afero de la kanada ŝtato. Sed estas tro bela sloganeca lingvaĵo, se oni povas tiel diabligi jam tutan riĉan landon.
Kaj se temas pri Zimbabvo, la ĉefa fakto estas, ke pro Mugabe la tuta ekonomio de la lando ruiniĝas, tiel ke post forpelo de la eŭropanoj la popolo ĝenerale pli mizere vivas. Konsentite, ke eŭropaj amaskomunikiloj tro koncentriĝis je la teruraĵoj faritaj kontraŭ la grandbienuloj – ili devintus pli raporti pri la problemoj, kiujn la tuta frenezaĵo kaŭzas al ordinaraj zimbabvanoj. La eŭropaj bienuloj ne nur kultivis tabakon, ili ankaŭ grave kontribuis al nutraĵproduktado. Kaj se la lando ne plu eksportos tiom da tabako, kiom en 1999, ĝi ne pli bone fartos pro tio.
Indekso |
Aboni al MONATO |
Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |