En MONATO de novembro 2002 mi legis, je mia ŝokiĝo, artikolon kie oni nomas la polan lingvon „lingvo de Zamenhof”. Ke pro manko de informiteco tiajn stultajn erarojn nacilingve fojfoje oni aperigas, jam estas bedaŭrinde, sed en Esperanto-magazino tio vere ne estas akceptebla. Aperis ja niakultureje la lastajn jardekojn sufiĉe bonaj studoj kaj informoj pri Zamenhof. Se nur mencii kelkajn aŭtorojn, oni pensu minimume pri N.Z. Maimon, G. Waringhien, A. Holzhaus kaj Ludovikito, la eldoninto de la multvoluma Plena Verkaro de LLZ.
Kiel sciate, la gepatra lingvo de Lejzer Ludwig Zamenhof estis la jida, kvankam eble oni povus iel paroli pri du samtempaj gepatraj lingvoj: „Flanke de la jida, kiu estis la komuna lingvo de tieaj judoj, lia patro uzadis ankaŭ la rusan en sia hejmo. La kvinjara Ludoviko jam scipovis legi kaj skribi ruse. Li amis tiun ĉi lingvon elkore, kaj revadis fariĝi iam rusa poeto.” (Ludovikito: Senlegenda biografio de L.L. Zamenhof, p. 11). La polan lingvon li nur eklernis 13-jara, post transloĝiĝo de la familio al Varsovio (Samlibre p. 12). Mi esperas, ke tiajn misprezentojn oni ne plu aperigos.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |