Ekonomio

HUNGARIO

Atako kontraŭ la forinto

Ŝajne la hungara forinto estis facila predo por la internacia fikapitalo. La formulo estis simpla: per alia valuto oni aĉetas forintojn kaj deponas ilin en bankojn kontraŭ alta interezo. Baldaŭ poste oni vendas la forintojn ricevante kaj altan interezon kaj favoran kurzon

Pro konstanta alveno de eksterlanda kapitalo, la kurzo de la forinto pli kaj pli kreskis, ĝis ĝi atingis la maksimuman kurzlimon, interkonsentitan kun internaciaj instancoj. Oni supozis, ke Sigmund Járai, estro de la hungara Nacia Banko (NB), plivalorigos la forinton, ĉar pretendo de Eŭropa Unio estas havi fortan forinton. Jarai ofte deklaris, ke ne okazos plivalorigo, sed oni ne kredis lin. NB senlime povis provizi la fikapitalon per forintoj.

Pro la forta forinto falis la inflacio de 10 % al 5 %, sed aliflanke la eksporto malpliiĝis kaj la senlaboreco kreskis. Tio ne plaĉis al la kabineto kaj multaj forte kritikis la bankestron pro lia malĝusta valuta politiko. Ja ne estas bona kontakto inter la kabineto kaj NB: nun maldekstra ministraro estras, dum la bankestro estas iama dekstra ministro pri financoj.

Komence de 2003 Járai agis surprize abrupte: li draste reduktis la interezon je la forinto. La kurzo de la hungara mono tuj malpliiĝis. La spekulaciantoj perdis multe, ĉar ili supozis, ke la forinto senhalte kreskos. La aranĝo helpas la eksporton, sed levas la inflacion. La kabineto venkis en la batalo, sed kompromise ĉiu kritiko kontraŭ la bankestro ĉesis.