Enkonduko

Mondo alia

Paul Gubbins fermis sian taglibron pri la milito en Irako, kaj ankaŭ aliaj transiris al ordinaraj aferoj. Por amas-komunikiloj Irako ne plu estas grava temo, ne plu aperas bildoj de soldatoj kaj tankoj, de batal-avioj kaj bombofumo. Jen kaj jen oni raportas, ke ankoraŭ irakanoj vivas malkomforte, sed la ceteran mondon ne vere interesas ilia sorto. Diplomatoj ne plu diskutas, ĉu la milito estis pravigebla, sed provas repacigi Usonon kun kritikintaj registaroj, kiuj kontraŭis tiun militon. Manifestaciintoj, kiuj antaŭ kaj dum la milito amase protestis sur stratoj kaj placoj tutmonde, mutiĝis. Dume la usona ministro pri defendo – nerimarkite de la cetera mondo – planas konstrui novan, etan atombombon, kio laŭ la konvencioj estas malpermesata.

Sed, kiel Gubbins demonstris en siaj konkludoj fine de la taglibro, ankaŭ la Irak-milito estis malpermesita laŭ la konvencioj. Tamen oni ne plu parolas pri tio, ke neniu el la asertitaj pravigoj estas pruvebla, precipe ne la du ĉefaj asertoj, ke Irako posedas amas-detruajn batalilojn, kaj ke Sadam estis terorista frato de Osama bin Laden. Sed tutcerte neniu membro de la usona registaro devos aperi kiel milit-krimulo antaŭ monda aŭ alia tribunalo. Jam en El mia vidpunkto de septembro 2001 pri „La ekstrem-potenco” mi konkludis: „Ni aliaj povas priplori la situacion, sed ĝi estas tia: la sola ekstrem-potenco povas agi tute laŭ propra bontrovo kaj kontraŭ la interesoj de l' tuta cetera mondo. Ĉu plaĉas al ni aŭ ne, ni revenis al epoko, dum kiu la plej forta havas ĉiujn rajtojn.” Tion mi verkis mallonge antaŭ la terura atenco de 11a de septembro en Novjorko kaj Vaŝingtono. Tiam mi ne imagis, kiom draste Usono pravigos miajn analizon kaj prognozon per Irak-milito. Kiel ajn, la mondo post tiu ĉi evento estas tute alia. Ni perdis plurajn valorojn, ni perdis moralon, ni ĉiuj malvenkis en la batalo por paco, justeco kaj demokratio.

Cetere, por ke ankaŭ mi revenu al ordinaraj aferoj: Kiel anoncite, tiu ĉi numero estas duobla. Ni esperas tiel, interalie, rekapti nian aper-ritmon. Al tiuj, kiuj ferias dum norda somero, mi deziras tagojn pli agrablajn, ol havas homoj en Irako.

Sincere via