Moderna vivo

PACO

Festo unika en la mondo

Unikas la aŭgsburga Paco-Festo – ĝi estas la unusola festotago en la mondo dediĉita al paco. Ekde 1950 la festotago – ĉiam la 8a de aŭgusto – ĝuas ŝtatan protekton, kio signifas, ke fabrikoj, entreprenoj kaj butikoj restas fermitaj kaj la tuta urbo laŭleĝe libertempas. Sed nur la urbo Augsburg, eĉ ne apudaj urboj kaj vilaĝoj, kiuj kaptas la okazon por inviti aŭgsburganojn tien aĉet-ekskursi.

La festotago datiĝas de longe antaŭ 1950. Ĝi fontas el la t.n. Tridekjara Milito (1618-48), kiu finiĝis, almenaŭ teorie, per la packontrakto de Vestfalio. Sed la „kontrakto” komence restis papera. Katolikoj unue ne volis redoni preĝejojn luteranajn konfiskitajn en 1629. Fine komisiito de la imperiestro estis sendita al Augsburg por kontroli la realigon de la packontrakto. Ĝis 1649 ĉiuj konfiskitaj preĝejoj luteranaj estis redonitaj, krom du intertempe detruitaj.

Religiaj kvereloj

Tiam la protestantoj luteranaj povis denove celebri diservojn en siaj preĝejoj. Pastroj kaj klerikoj interkonsentis speciale festi, ke finiĝis ne nur la milito sed ankaŭ la religiaj kvereloj. La 8an de aŭgusto 1650 ili festis unuafoje la „Altan Pacan Feston de Augsburg”, memore al la tago en 1629, kiam ili estis forpelitaj el siaj preĝejoj.

Nuntempe la urba magistrato ĉiun trian jaron transdonas pacpremion okaze de la festo al tiuj, kiuj distingiĝis aparte pro superkonfesiaj klopodoj pri homaj rajtoj, homa digno kaj ĝenerale pro laboro porpaca. La pacpremio estis unuafoje transdonita en 1985, kadre de la 2000-jara jubileo de la urbo. La premio inkluzivas honoran dokumenton, medalon kaj monsumon de 12 500 eŭroj.

Elektas premiotojn ĵurio konsistanta el membroj de la evangelia-luterana kaj de la katolika eklezioj kaj el reprezentantoj de la urbo Augsburg. La premiitoj estas episkopo Hermann Kunst (1985), la fondinto de la Fokolar-movado, la italo Chiara Lubich (1988), rabeno Peter Levinson (1991), prezidinto de Germanio Richard von Weizsäcker (1994), la pola ĉefepiskopo Alfons Nossel (1997), la palestina profesorino Sumaya Farhat-Naser (2000) kaj aŭgsburgano Helmut Hartmann (2003), iniciatinto de la forumo „interkultura vivo kaj lernado”.