Politiko

NORD-IRLANDO

Modereco venkita

En decembro 2003 okazis elektoj al la nord-irlanda asembleo (loka parlamento). La rezultoj frapis ĉiujn, kiuj sopiris krei paceman kaj harmonian socion, en kiu homoj de malsamaj religioj, politikaj celoj kaj tradicioj povu kunvivi kaj kunlabori.

La plej sukcesa partio estis DUP (Demokrata Uniisma Partio), kies ĉefo estas la arda gvidanto de la Libera Presbiteriana Eklezio, pastoro doktoro Ian Paisley [ian pejzli], nekompromisema malamiko de Vatikano kaj de la Irlanda Respubliko. En dua loko post la elektoj estis la egale porbrita – kaj antaŭe majoritata – partio UUP (Ulstera Uniisma Partio), kies membraro konsistis el kaj apogantoj kaj malapogantoj de plurisma socio, en kiu protestantaj uniistoj kaj katolikaj respublikistoj ĝuus samajn politikajn rajtojn.

En tria loko estis SF (Sinn Féin) [ŝin fejn], la respublikisma partio, kiu origine estis la politika alo de la tiel nomata Irlanda Respublikisma Armeo (IRA), sed kiu hodiaŭ pretendas esti aparta kaj neperfortema organizaĵo. Nun la plej malfortaj frakcioj estas Alliance [alajans] (Alianco), modera porbrita partio, kaj SDLP (Social-Demokrata Laborista Partio), la modera respublikisma partio. Perdis siajn du antaŭajn mandatojn en la asembleo la Virina Alianco, transkonfesia kaj transpartia unio de virinoj, kiuj kuraĝe kampanjis por paco kaj egaleco.

Jenis la rezultoj:
DUP: 30
UUP: 27
SF: 24
Alliance: 6
Virina Alianco: 0

DUP deklaris, ke ĝi neniam kunlaboros, eĉ ne parolos, kun la respublikistoj; krome ĝi rifuzos apogi ajnan transliman aranĝon kun la Irlanda Respubliko. Laŭ DUP estas „morta” la t.n. pask-vendreda interkonsento pri paco, kiu en referendumo ricevis superverŝantan majoritaton kaj en Nord-Irlando kaj en la Respubliko.

Pesimistoj (aŭ realistoj) nun demandas, ĉu restas espero por la asembleo kaj por paco en la malĝoja nord-irlanda teritorio. Resume: ekstremistoj gajnis, kaj moderuloj perdis. Cinikuloj dirus, ke la frenezulejon nun regas la frenezuloj.