Skribi testamenton furoras en Japanio. La kialoj: unue, la japana socio konsistas el multaj maljunuloj; due, familianoj ofte aparte vivas. Antaŭe ili loĝis kune kaj komprenis la volon de aliaj familianoj: nun interpreti la lastajn dezirojn de familianoj malfacilas sen skribita testamento.
Ekzistas du testamento-specoj: laŭleĝa, nepre sekvenda kaj privata, kiun oni povas konsideri deziraro de la forpasinto. Laŭleĝa testamento celas posedaĵojn, kaj al kiuj tiuj apartenos; privata testamento koncernas aliajn aferojn, ekzemple ĉu aŭ kiel daŭrigi kuracadon por plilongigi vivon, ĉu aŭ kiel funebri. Pro tio estas rekomendite prepari du testamentojn, laŭleĝan kaj privatan: tiel oni evitas konfuzon kaj ŝparos al familianoj zorgojn kaj eventuale monon.
Homoj pli kaj pli ne volas testamenti monon al familianoj malproksimaj, sed al pli proksimaj partneroj aŭ amikoj aŭ al bonfaraj organizaĵoj, eventuale al tiuj, kiuj postrespondecos pri ŝatataj dorlotbestoj. Skribi testamenton certigas, ke la deziraro de la forpasinto klare kaj senambigue interpreteblos.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2019 |