Traleginte la decembran numeron de MONATO, mi volas gratuli al vi pro la bonega magazino. Aprobe mi pritaksas la kreskantan nombron de koloraj paĝoj, kio faras la magazinon tre alloga ne nur laŭenhave, sed ankaŭ laŭaspekte.
La enhavo de la numero estas tre interesa kaj abunda. Mi tre ŝatas la ampleksan artikolon pri la sud-franca departemento Aude. Tamen iom ŝokis min la teksto „Ni neniam konos la veron”, en kiu la aŭtoro esprimas siajn dubojn pri la disvastigitaj sciigoj pri la terorago kontraŭ Usono la 11an de septembro 2001. Ŝajnas, ke li havas informojn, kiujn la usonaj sekretaj servoj ne konas; li do devus disponigi ilin. Ankaŭ la lasta alineo de la artikolo „Maldiligenta polico” montras, kiom hontinde estas, se iu en la komenco de la 21a jarcento ankoraŭ ne posedas la anglan lingvon. Aŭ eble la brita filmisto, ofte pasiganta siajn feriojn en Litovio, povis jam ellerni la litovan lingvon.
Estas bone, ke, ĉar Esperanto estas parto de la monda kulturo, ankaŭ ĝi trovas en MONATO sian lokon. Temas precipe pri recenzoj de esperantlingvaj verkoj. Sed aparte mi mencius la novan franclingvan verkon pri la Fundamento de Esperanto, ĉar temas pri vere bona, moderna kaj tre utila eldono de la baza verko de Esperanto, kiun devus posedi ĉiu esperantisto, sed precipe komencanto. Vere restas envii al franclingvanoj, kaj ankaŭ al ruslingvanoj, pro tiu ĉi nova eldono. Kaj estas tre bone, ke MONATO tiun ĉi recenzon aperigis.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: majo 2004 |