Komence de aprilo en Moskvo okazis traktadoj inter la rusa prezidanto Putin, la germana kanceliero Schröder [ŝreder] kaj la franca prezidanto Chirac [ŝirák]. Tiuj traktadoj okazis, kiam nacie kaj internacie regis nestabileco. Multiĝis problemoj en Irako kaj en Proksima Oriento; la usona Balkan-politiko malsukcesis kaj en Germanio preskaŭ duonmiliono da laboristoj manifestaciis kontraŭ la forigo de socialaj avantaĝoj.
Rusio, Germanio kaj Francio subtenas Unuiĝintajn Naciojn kaj ties rolon i.a. en Irako. Ili argumentas, ke necesas transdoni suverenecon al irakanoj. Rilate terorismon, ili komprenas la bezonon pri kunlaboro inter eŭropaj ŝtatoj kaj pri longdaŭra solvo de kaŭzoj kaj fontoj de terorismo, nome socialaj problemoj, malriĉo kaj mankoj ĉiuspecaj.
Putin kaj Schröder konsentis, ke inter la du ŝtatoj ekzistas favoraj kondiĉoj por ankoraŭ pli vasta ekonomia kunlaboro. Nepras vigligi la germanan ekonomion per grandaj mendoj: la merkato rusa tion ebligos kaj jam tiucele laboras komisiono. Tamen ne nur Germanio sed ankaŭ Francio helpos al Rusio per komercaj kaj aliaj aranĝoj, kiuj certagrade kompensos al Rusio la perdojn, kiujn ĝi suferos pro la disvastigo de Eŭropa Unio. Ambaŭ ŝtatoj helpos Rusion fariĝi membro de la Monda Organizaĵo pri Komerco.
Ankaŭ la rilatoj inter Rusio kaj Francio tre gravas. Chirac atentigis, ke eventuale ekzistos ebloj kunlabori rilate novgeneraciajn nukleajn armilojn, ankaŭ rilate kosmo-esplorojn. Respondis Putin: „La fakto, ke ni konsideras konatigi al niaj francaj partneroj projektojn, atestas pri la grado de travideblo kaj malfermemo de Rusio koncerne sekurecon”.
Montriĝis, ke Rusio estos nemalhavebla forto en tuteŭropaj aferoj kunlige kun ĉefaj mondaj eventoj kaj evoluoj. La traktadoj en Moskvo inter Rusio, Germanio kaj Francio tion konfirmas.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2004 |