Okazis nacia striko en Niĝerio pro la plialtigo de la prezo de benzino. La registaro, ricevinte de la Niĝeria Laborkongreso (NLC) 14-tagan averton pri la striko, rifuzis dialogi kaj renversi la decidon pri la prezaltigo.
Ekde 1999 la registaro jam ok fojojn plialtigis la prezon de benzino kaj jam kvinfoje okazis strikoj. Ironie, ĉar Niĝerio estas la sesa plej granda nafto-produktanto en la mondo kaj ĉiutage produktas pli ol 1,4 milionojn da bareloj. El nafto venas 90 % de la landa enspezo. Prezoj de ĉiuj aliaj varoj estas ligitaj al la prezo de nafto, kio malfaciligas la vivon de ordinaraj niĝerianoj: kiam plialtiĝas la nafto-prezoj, plialtiĝas ĉiuj prezoj.
Aliajn problemojn kaŭzas la militoj en la nafto-regionoj de Niĝerio. Lokaj grupoj kontraŭas la esploradon kaj ekspluatadon fare de internaciaj kompanioj kaj de la niĝeria registaro. Pro la militoj miloj jam mortis en regionoj, kie – malgraŭ la profitoj akiritaj pro nafto – vivkondiĉoj apenaŭ pliboniĝis.
Kvankam Niĝerio estas demokratio, multaj opinias, ke ĝi restas diktatoreco pro la sinteno de la ŝtatestro, generalo Olusegun Obasanjo. La parlamento, konsistanta pli ol 90-procente el la prezidanta Popola Demokratia Partio, aŭtomate aprobas kion la prezidanto deziras. Ekzemple, la parlamento lastatempe subtenis leĝproponon por nuligi la Niĝerian Laborkongreson.
| Indekso |
| Aboni al MONATO |
| Flandra Esperanto-Ligo (FEL) |
| Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: novembro 2004 |