Turismo

AŬSTRIO

Laŭ spuroj de La Tria Viro

Oni ofte pensas pri Vieno lige kun la verkaro de komponistoj Haydn, Mozart, Beethoven, Schubert kaj familio Strauss. Multaj turistoj vizitas la aŭstran ĉefurbon pro ĝiaj muziko kaj teatroj, muzeoj kaj parkoj. Krome ankaŭ viglaj filmamantoj povas veturi al Vieno por ekkoni la lokojn, kiujn reĝisoro Carol Reed uzis por la filmo „The Third Man” (La tria viro, 1949) – vera majstroverko kaj plej granda filmo iam ajn produktita de brita kompanio. La scenaron de la filmo verkis Graham Greene.

Post la dua mondmilito Vieno estas konkerita de la nigra merkato. Komence de la filmo oni aŭdas la ektimigan citro-muzikon de Anton Karas, kiu rapide gvidas la spektantojn en la mondon de malico, mensogoj kaj murdo. Sed la filmo estas ankaŭ gaja kaj sprita, populara, sed ankaŭ profunda esploro de la morala elekto.

Neniam antaŭe aŭ poste oni tiel realisme pentris Vienon en filmo. Unu el la plej vidindaj lokoj tie estas Riesenrad, la famkonata giganta rado, kiu troviĝas en Prater-parko. Ankaŭ nun el ties supro oni povas ĝui panoraman vidaĵon de la dumiljara urbo. Harry Lime (aktoro Orson Welles), protagonisto en La tria viro, invitas al Vieno sian malnovan amikon Holly Martins (Joseph Cotton). Ilia sola reala renkonto en la filmo okazas sur tiu giganta rado.

Alia grava loko en la filmo estas la monumento omaĝe al imperiestro Jozefo la Dua sur la samnoma placo. „Barono” Kurtz, rumano Popescu kaj la mistera Tria Viro portis la korpon de Harry preter la statuo de imperiestro. Harry havas apartamenton en la proksima palaco Pallavicini, konstruita en 18a jarcento. Du gigantaj kariatidoj ankaŭ nun staras ambaŭflanke de la pordo de Pallavicini. Tie oni povas vidi ankaŭ la fenestron de la palaco, tra kiu la pordisto – sola atestanto de la „akcidento” – promesas komuniki la informon al Holly. Sed oni mortigis la pordiston antaŭ ol li povas plenumi tion.

Komence de la filmo oni vidas parton de Zentralfriedhof (centra tombejo), kiun oni povas atingi per longa tramveturo ekde la urbocentro de Vieno. Zentralfriedhof havas tri milionojn da tomboj, inkluzive tiujn de multaj famaj komponistoj. Post la dua mondmilito ĝi situis en la internacia sektoro (1945–1955), kiun dum la filmlaboroj administris soldatoj el Sovetio, Usono, Britio kaj Francio.

La aŭtoritatoj permesas la fosadon de speciala tombo en la centra tombejo por la „funebra” ceremonio de la „mortinta” Harry Lime. Tie Holly Martins vidas kiel liaj amikoj Kurtz kaj d-ro Winkel ĵetas teron en la tombon. Tie ĉeestas ankaŭ Anna Schmidt, la amorantino de Harry. Ankaŭ policistoj, kiuj esploris la krimojn de Lime kaj lia bando, observas la ceremonion. Poste en la filmo Holly vidas pruvon pri la krimoj de sia malnova amiko, vizitinte malsanulejon kaj vidinte la suferadon de infanoj je meningito, kiujn oni povis kuraci per penicilino. Kaj Lime ŝtelis, diluis kaj vendis tiun kuracilon, ricevante grandan profiton.

Ankaŭ kloakaj kanaloj de Vieno, kiuj longas entute 500 km, vizitindas, ĉar ili estas grava loko en la filmo. Ili estas preskaŭ la sola parto de Vieno, kiu ne estis difektita dum la milito kaj estis ideala loko por sekretaj vojaĝoj. Lime plu vivas (estas alia membro de la bando, kiu kuŝas en la ĉerko komence de la filmo) kaj uzas la kloakojn por frekventi la sovetian kaj internacian sektorojn. Ĝuste en la kloaka kanalo Martins mortpafas Lime fine de la filmo.

Estas muzeo pri la filmo en Pressgasse 25 en Vieno. Tie oni povas vidi grandan kvanton da afiŝoj en multaj lingvoj, per kiuj oni reklamis ĝin.