Aniĝante al Eŭropa Unio (EU), Litovio akceptis la devon fermi sian nuklean centralon en Ignalina, kie funkciis du Ĉernobil-tipaj reaktoroj. La unua reaktoro, taksita malsekura, estis fermita fine de la jaro 2004. La dua estas fermota fine de 2009. Tamen Litovio ne volas tiel facile rezigni pri sia nuklea praktiko.

58 el 141 litovaj parlamentanoj, reprezentantaj preskaŭ ĉiujn parlamentajn frakciojn, akceptis la ideon pri plilongigo de la funkciado de la dua reaktoro kaj pri evoluo de nuklea energio. Politikistoj opinias, ke nun estas tre favora situacio por tiaj debatoj inter Litovio kaj EU: la prezo de petrolo kaj sekve de fueloj altiĝas. Iliaopinie, lastatempe EU mem iĝis pli favora al nuklea energio: malnovaj centraloj moderniĝas aŭ estos konstruataj novaj. Krome internaciaj spertuloj konfirmis, ke la centralo de Ignalina estas sufiĉe sekura.

En sia rezolucio la parlamento proponis al la registaro akcepti „konkretajn decidojn” pri fermo de nuklea centralo kaj pri konstruo de nova centralo, kiu estu preta en 2015-2017. Parlamentanoj ankaŭ instigis la registaron prilabori programon pri la evoluigo de nuklea energio en Litovio, en kiu estu fiksitaj principoj de la konstruado de nova nuklea centralo, ĝiaj financaj kondiĉoj kaj postuloj por eventualaj investantoj kaj produktantoj.

Antaŭe Algirdas Brazauskas, la ĉefministro de Litovio, ideojn pri nova reaktoro kaj estonteco de la lando kiel nuklea ŝtato nomis vanaj. Tamen nun li ordonis prepari juran, ekonomian kaj financan fundamentojn por allogi investantojn. Pri neceso de nova nuklea centralo atentigis ankaŭ la ĉefministroj de Latvio kaj Estonio.

Tamen spertuloj avertis, ke konstruado de nova nuklea reaktoro estos multekosta afero. Se Litovio sukcesos en tio, ĝi devos zorgi ankaŭ pri sekura deponejo de nukleaj restaĵoj. Tio kostus pli, ol la konstruado de nova nuklea centralo. Oni kalkulis, ke aranĝo de deponejo de uzita nuklea brulaĵo, la plej danĝera radioaktiva restaĵo, kostus ĉirkaŭ 2,6 miliardojn da eŭroj kaj la konstruado de la centralo inter 2,03 kaj 2,32 miliardojn.

Por la zorgo pri la unua reaktoro, kies malmuntado estas antaŭvidita ĝis la jaro 2030, kaj la kun tio ligitaj laboroj jare estos bezonataj ĉirkaŭ 14,48 milionoj da eŭroj. En la fonduso por la ĉesigo de funkciado de la centralo nun estas ĉirkaŭ 340 milionoj da eŭroj.

En 2005 la nuklea centralo de Ignalina planas vendi 8,5 ĝis 9 miliardojn da kilovathoroj da elektroenergio, t.e. je 35 % malpli, ol dum la antaŭa jaro.

LAST

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de last el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17