La jaro 2006 estas deklarita de la albana registaro la „jaro de Skanderbeg” okaze de la 600-jariĝo de la naskiĝo de la albana nacia heroo. Skanderbeg (1405-1468) sukcese organizis rezistadon de albanoj en la tiel nomata sud-orienta eŭropa roka ĝardeno kontraŭ otomanaj armeoj, minacantaj Okcidenton.

Pro la rezistado la turkoj ne realigis siajn planojn invadi centran Eŭropon. Tial la papo invitis Skanderbeg al Romo kaj nomumis lin „atleto de kristanismo”. Tiamaniere albanoj, la solaj katolikoj en la iama Bizanca Imperio, ne nur defendis sian patrujon, sed ankaŭ kontribuis al la protektado de la okcidenta civilizacio.

Milit-paŭzo

Skanderbeg (el la turka Iskender Bej) nomiĝas ĉe albanoj Gjergj Kastrioti. En 1444 li fariĝis gvidanto de la albanaj princoj ĉe la Kunveno de Lezha kaj en 1461, helpe de la papo kaj la registaroj de Venecio, Napolo kaj Hungario, devigis la turkojn subskribi dekjaran milit-paŭzon.

En 1463 li rezignis pri la milit-paŭzo kaj sen la iamaj aliancanoj defiis la turkojn. Post lia morto albanoj daŭre rezistis, ĝis en 1478 falis la urbo Shkoder kaj turkoj fininvadis la tutan landon. Dum kvin jarcentoj, ĝis 1912, albanaj teritorioj restis sub otomana regado. Tiam duono de la teritorioj inkluziviĝis en la sendependa ŝtato Albanio, dum la cetero en kvin najbaraj slavaj kaj greka ŝtatoj.

Bardhyl SELIMI

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Bardhyl Selimi el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17