Leteroj

Unu viro valoras du virinojn

Mi estas kristandevena, mia edzino islamdevena. Ni ambaŭ nek praktikas izolan religion nek kontraŭbatalas religian konvinkon de aliaj. Mi forte interesiĝas pri aliaj, „fremdaj” religioj kiel judismo, hinduismo aŭ budhismo, kaj provas esti(ĝi) vera kosmopolito tolerema, sennacieca kaj senrasisma.

Supozeble mi povus amike rilati kaj diskutadi kun Hussain Al-Amily (MONATO 4/2006, p. 6) kaj certe konsenti en multaj vidpunktoj. Sed mi ne sukcesas senhezite konsenti kun lia aserto, ke „ne estas vere, ke la araba virino suferas pro ‚premo de Korano’”. La Korano mem distingas virojn kaj virinojn per malsamaj rajtoj:

„Rajtoj estas reciprokaj kaj similaj laŭ justeco, tamen la viroj havas ian privilegion.” (2:229)
„... Vi voku du el viaj viroj kiel atestantojn, kaj se du viroj ne estas haveblaj, tiam voku unu viron kaj du virinojn.” (2:283)
„... vira ricevu la samon kiel du virinaj” (idoj) (4:12) kaj same pri heredaĵo: „... ricevu ĉiu vira la parton de du virinaj” (4:177)

Mi citis el La Nobla Korano en la Esperanto-traduko de Italo Chiussi, sed la samon konfirmas mia germana traduko kaj mia Korano en turka traduko.

La Korano en alia loko postulas egalrajtecon inter viroj kaj virinoj, nome en suro 33:36, sed la ĉiutaga vivo en islamaj familioj montras senrajtecon kaj subpremon de virinoj.

Mi konsentas, ke Okcidento ne rajtas subpremi la araban kaj islamajn kulturojn kun ilia propra speco de demokratio. Sed mi pridubas, ke ĉiu sistemo sin nomanta demokratia kaj libereca fakte estas tia.