Enkonduko

Ŝpar-hoteloj

Komenciĝas en Eŭropo kaj aliaj kontinentoj la libertempa sezono. Do vi por turismi aŭ kongresumi bezonos hotelojn. Por faciligi al vi elekton, ni testis hotelon de unu el tiuj grandaj ĉenoj, kiuj ĉie starigis same ekipitajn hotelojn kaj logas per moderaj prezoj. Ni pagis por unu nokto en dulita ĉambro 95 eŭrojn – tolerebla sumo por hotelo centre en grandurbo. Por ni estis nova sperto loĝi en tia ŝpar-hotelo, kaj rapide ni komprenis la sistemon: oni ŝparas ĉiun superfluan centimetron kaj tiel ebligas moderajn prezojn. La lito konsistas el (bonaj) matracoj nur 90 cm larĝaj, kiuj kuŝas sur simplaj kadroj – oni do ŝparas multekostan lignon. Mebloj ne troviĝas en la ĉambro, nur larĝa breto, kiu parodias tablon, kaj remburita benketo kaj du etaj murbretoj apud la matracoj por deponi okulvitrojn. 30 cm larĝa stangeto inter muro kaj vertikala breto servas por pendigi pantalonon kaj jakon, tri pliaj bretoj imitas ŝrankon sen pordoj. Do ni devis lasi la plej grandan parton de niaj vestaĵoj en nia valizo, kiu okupis duonon de la libera spaco. Nokt-lampetoj en la muro kompletigas la ekipaĵon – ho jes, mi forgesis: du grandaj speguloj pligrandigas la ĉambreton, en kiu ni nur pene povis pasi unu apud alia. Kiam ni lasis kelkajn aĵojn sur la planko, ni devis stilziri kiel ibiso.

Kulmino de ŝparado estas la „banĉambro” tri-kvadratmetra: lavopelvo, necesujo kaj duŝilo kun triangula kuvo sen iu ebleco deponi ion. Du speguloj, unu super la pelvo kaj alia sur la pordo, donas denove impreson de vasteco ...

Matenmanĝo kun modesta bufedo kostas 10 eŭrojn, adekvata prezo por tristela hotelo. Sed en la manĝejo oni ŝparas je mebloj: tabletoj estas ĝuste tiel (mal)larĝaj, ke du pletoj trovas lokon. Kiel ajn, estas sistemo, kiu sekvas la principon de minimumo. Nenio nepre necesa mankas, sed mi havas la impreson, ke kontraste al vera gastronomio kaj hotelismo, kiuj faras ĉion por plejebla komforto de gastoj, tiaj hotelĉenoj strebas nur al profito. Do ili harmonias kun la tutmonda tendenco gajni laŭeble multan monon per laŭeble malmultaj ekipaĵoj. Por tiaj hotelistoj gasto estas nur kliento, kiu alportas profiton. Cetere, eĉ fakturon oni ŝparas: ni ricevis nur kvitancon pri la pagita sumo (sen iuj detaloj) sur – uzita slipo. Mia konsilo do estas: se vi ne insistas esti gasto sed nur tranoktanto, vi povas loĝi tie. Agrablan libertempadon!

Sincere via