Post la jaro 1991 ankaŭ en Albanio aperis la sendrata telefonado. Antaŭe posedi telefonon estis privilegio de familioj, kiujn la reĝimo opiniis fidindaj. Bedaŭrinde en la lando aktivas nur du telefonkompanioj, kiuj ambaŭ apartenas al la reto de la greka kompanio Cosmote. Tial la prezoj por telefonado estas relative altaj. Ĉiuj registaroj pasintaj neglektis tiun monopolan situacion, kvankam en aliaj ekonomiaj kampoj (ekzemple nutraĵkomerco kaj naftokomerco) ili ja intervenis. Tio okazas en lando, kie ankoraŭ iuj regionoj (eĉ urboj) estas senigitaj de fiksaj telefonoj pro nefunkciado de la tieaj malnovaj telefoncentraloj ŝtataj. Tial la civitanoj devas nepre uzi la multekostan poŝtelefonon.

La apuda tabelo kun la enlandaj tarifoj en Albanio kaj Luksemburgo ilustras la altegajn albanajn tarifojn. Ankaŭ internaciaj telefonalvokoj kostas en Albanio almenaŭ je 170 % pli, ol en Luksemburgo. Estas mirinde, ke eĉ en Irako, spite de tiea ĥaoso, interna milito kaj altaj kostoj de manaĝerado kaj asekurado pagendaj de telefonkompanioj, la prezoj estas nur dekono de la albanaj.

Lando	Loĝantaro	Jara pokapa enspezo (EUR)	Kompanio	Abonantoj	Tarifo (EUR/minuto)
Luksemburgo	400 000	44 000	Tango	200 000	0,07
Albanio	3 400 000	3600	AMC (filio de greka OTE/Cosmote)	800 000	0,35

Bardhyl SELIMI

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Bardhyl Selimi el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17