Politiko

HISPANIO

Paŝoj al (mal)paco

En majo 2005 la hispana parlamento permesis al la registaro ekdialogi kun la eŭska sendependiga movado ETA, sed nur kiam ĉesos perfortoj. Ĉi tiun paŝon al paco rigardis la hispana popolo kaj kun esperoj kaj kun zorgoj.

En marto 2006 ETA deklaris paf-ĉesigon. Poste ĝi petis, ke Eŭskio mem decidu pri siaj aferoj, ke elprizonigitaj estu aktivuloj, kaj ke la politika alo de ETA, la kontraŭleĝa politika partio Herri Batasuna (Unueco), estu legalizita.

Komence ĉio ŝajne glatis. La proponojn apogis la hispana prezidanto de la registaro José Luis Rodríguez Zapatero [ĥosé lŭis rodriges sapatero] kaj ĉiuj politikaj partioj. La polico raportis, ke paf-ĉesigo ja realiĝis, kaj la socialista partio de Rodríguez Zapatero komencis intertrakti kun Herri Batasuna.

Stratluktado

Sed en junio Mariano Rajoy [raĥój], ĉefo de la opozicia Popola Partio, anoncis, ke la partio ne plu subtenos la pac-iniciaton. Kaj malgraŭ tio, ke la prezidanto de la registaro deklaris, ke ekis dialogoj kun ETA, en aŭgusto tiu informis, ke la procezo krizas. Tuj poste komenciĝis la kale borroka: eŭsklingve stratluktado, starigo de barikadoj kaj ĵetado en eŭskaj urboj de brulboteloj, la Molotov-kokteloj.

Leviĝas demandoj, kial la pac-iniciato stumblis. La Popola Partio retiris sian eventualan apogon tuj post la aserto de Rodríguez Zapatero, ke la registaro ektraktos kun ETA. Cetere la registaro ne plene informis la opozicion pri siaj planoj: tiu sentis sin izolita. Kaj ambaŭ partioj provis ekspluati la procezon pro propraj politikaj motivoj.

Verŝajne oni ne progresos, ĝis la registaro insistos pri transdono de ĉiuj armiloj, kaj ĝis Herri Batasuna publike kondamnos perforton. Nur tiam, eble post longa tempo, okazos paco.