Spirita vivo

Mia estrino estas vampiro

Virino rakontis, ke en ŝia oficejo estas stranga estrino. Se oni komunikas kun ŝi dum tuta tago, vespere oni sentas sin tiel lacega, ke oni apenaŭ povas movi fingron aŭ konversacii kun familianoj. Se la estrino forestas, oni sin sentas tute vigla, malgraŭ ke laboro ĉiam abundas. Ŝajnas, ke en la oficejo oni absorbiĝas tiel, ke eĉ hejme malfacilas halti: la ĉiutagaj hejmaj laboroj bolas, la kontaktoj kun proksimuloj harmonias ...

Alia reagis aldonante, ke en ŝia malnova laborejo estis same. Koleginoj ĉion elprovis, inkluzive benitan akvon, diversajn surkolajn agrafojn, kiujn ili portas por preventi iun negativan influon ... Nenio helpis ĝis tiu virinaĉo translokiĝis en alian parton de la buroo.

Ambaŭ virinoj decidis, ke ili havis kontaktojn kun tiel nomataj energetikaj vampiroj, kiuj suĉis ilian energion.

„Certe tio estas tipa ekzemplo de vampirismo: malfortulo suĉas energion el la fortulo, kaj tiu ĉi suferas”, – asertis la prezidanto de litova asocio de parapsikologoj bioenergetikisto Jonas Algimantas Dainauskas. Pri tia fenomeno li rakontis iom pli.

Vampiroj abundas

La tutlande konata bioenergetikisto substrekis, ke la tuta homa ekzistado dependas de la stato de la bioenergetika strukturo, ni diru, la biokampo. Komunikante kun proksimuloj aŭ nekonataj personoj, tiu biokampo ofte difektiĝas. Unu el tiaj fenomenoj nomiĝas vampirismo. Tio ne ligiĝas al Drakulo suĉanta sangon. Temas pri energiosuĉa vampirismo, kun kiu preskaŭ ĉiu kolizias en sia ĉiutaga vivo kaj eĉ ne ĉiam oni perceptas tion.

Se estas vampiro, devas esti ankaŭ donanto. Estas du personoj, kiuj rekte aŭ distance interkontaktas per siaj biokampoj: donanto fordonas sian energion kaj vampiro prenas ĝin.

Vampirismo povas esprimiĝi diversmaniere. La plej kutima estas natura fenomeno, ekvivalenta al la fizika principo de la interkonektitaj ujoj. Se en la familio estas lacegaj, malsanaj personoj, kies ceteraj bioenergetikaj strukturoj estas difektitaj, aliaj familianoj kun pli forta energetiko, senkonscie, fordonas sian energion al ili. En la familio tio estas memkomprenebla, ĉar unu ja helpas la alian. Tio estas mallongdaŭra efiko, krom se oni kunestas longe, ekzemple dum oni ripozas aŭ dormas.

La bioenergetikisto spertis, ke foje juna familio plendas pri tio, ke post longa kunestado unu el la paro sentas fortan elĉerpiĝon. Onidire tipa vampirismo en la familia medio estas reciprokaj riproĉoj – „vi malbone kuiris”, „kial vi tiel malfrue revenis?” ktp. Donanto en la kirlo de familiaj kvereloj eĉ eksentas kulpon malgraŭ ke li/ŝi fordonas sian energion al la vampira partnero.

Al tiu ĉi grupo estas atribuinda ankaŭ energia dispartiĝo inter infanoj kaj aĝaj personoj, ekzemple, geavoj. Foje tio eĉ kaŭzas problemon. Ja korpo maljuniĝanta, malsana, strebas al „saviĝo” – suĉas energion de infanoj. Se tio estas longdaŭra, la infano povas ekmalsani. Tiu ĉi fenomeno estis konata jam antaŭ delonge. Apud soldato vundita en la milito kuŝiĝis junaj fraŭlinoj, kiuj per sia energio helpis lin fortiĝi. Eĉ se ni tenas manon de la malsanulo, ni helpas lin saniĝi.

Pli danĝeraj vampiroj

La bioenergetikisto atentigas je pli danĝera vampirisma formo, kiu esprimiĝas per distanca energia suĉo, eĉ se la vampiro tion ne scias. Tio kutime rilatas al estroj. Kiu replikas al alia persono, aŭ ofendas lin, tia persono sentas kvazaŭ grandan alfluon de aldona energio. Tio ekzemple okazas, se la ricevanto de la furiozo ofendiĝas aŭ ekkoleras ne malkaŝante tion, kaj rezulte suferas. Lia energio malfortiĝas, la fortoj lin forlasas, la humoro malboniĝas. Fojfoje povas okazi pli danĝera afero – difektiĝas la energetikaj centroj-ĉakroj kaj aperas ebleco de malsano.

Vampirismo riveliĝas ne nur inter individuoj, sed ankaŭ inter diversaj grupoj, ekzemple, inter politikaj partioj, kiuj entreniĝante al reciproka batalo, insultas unu la alian.

Vampirismo ankaŭ povas havi formon de polpo kaj realiĝi en skalo mondvasta, kiam spacaj strukturoj nutriĝas per minaco, kolero, doloro. Tiu ĉi formo regas precipe en amaskomunikiloj.

Evidentiĝas, ke ekzistas ankoraŭ unu vampirisma fenomeno, vere iom stranga. Dum akra konflikto iam ekinta la energetika ligo inter du personoj – vampiro kaj donanto – povas konserviĝi dum longa tempo kaj ligi ambaŭ per nevidebla energetika ŝnureto, eĉ, ekzemple se unu troviĝas en Kaunas kaj la alia – en Novjorko. Iom post iom la donanto elĉerpiĝas, kaj la energio, kiun elsuĉas la vampiro, malfortiĝas. Je malsano de la donanto, ankaŭ la vampiro ekmalsanas, eĉ ambaŭ povas morti en simila periodo.

Laŭ aserto de la bioenergetikisto unu el la plej interesaj novtipaj vampiraj fenomenoj estas tiu, pri kiu la homoj ofte eĉ ne konscias. Ĝi ekas tiam, kiam en siaj mensoj aŭ konversacioj oni memoras pri iamaj insultoj, eĉ pri iamaj donacoj. Tiuokaze subite deformiĝas la ceteraj bioenergetikaj strukturoj. Tiel la homoj povas vampirigi sin ankaŭ memstare, se ili senĉese memoras pri sia malfacila pasinteco, ne povas fortiri sin de ĝi, blokiĝas en siaj pensoj.

Kiel helpi sin?

Kion konsili al la persono, kiu spertas atakon de vampiro? Iuj proponas blokigi sin, aliaj – komuniki kun tia persono, interkrucigante manojn aŭ piedojn, kovri la vizaĝon per ajna objekto, ekzemple, per mansaketo aŭ kartonteko, imagi inter la duopo akvofalon aŭ brikan muron. Ankaŭ estas homoj, kiuj helpon serĉas ĉe bioenergetikistoj por ke ili „riparu” la difektitan biokampon.

La bioenergetikisto asertas, ke por vampiroj la plej efika armilo estas malobeo al iliaj emocioj, kolero, kiu fojfoje riveliĝas kvazaŭ provoko. „Memoru, ke energetikajn difektojn kaŭzas ne la atakinto sed nia reago. Senĉesaj plendoj pri sia destino, mizero, sano povas fariĝi danĝeraj dum rekta aŭ eĉ dum telefona konversaciado. Ili vampiras. Se vi profundiĝos en la problemoj de la vampiro, rezulte vi povas esti elsuĉita. Gravas eviti emocian plonĝon en la problemojn de aliaj”, – klarigis la bioenergetikisto kaj li aldonis, ke se vi sur via vizaĝo metos senkulpan rideton, furioza kaj kolera vampiro eĉ povas sperti koratakon.

La bioenergetikisto Dainauskas rimarkigis, ke difektita biokampo ofte ripariĝas memstare tuj, kiam oni forlasas la vampirigan geopatogenan zonon, ekzemple, el la hejmo iras al la laborejo aŭ inverse. Aliokaze estas necesaj tri aferoj: pura koro, serena menso kaj kapablo pardonpeti. Tion tutforte ĉiu necesus praktiki.

Radioteknika sperto

La 65-jaraĝa litova bioenergetikisto rakontis, ke ofte lin vizitas deprimitaj inoj. Ofta kialo estas iliaj drinkemaj edzoj. Helpon serĉas ankaŭ gravaj malsanuloj.

La viro diris, ke ne ĉiufoje necesas viziti lin. Li povas helpi ankaŭ distance, ekzemple, se oni sendas foton per retpoŝto. Sur lia tablo videblas nur kandelo, ilo por mezuri biokampan intensecon, kristalo regata per la menso de la bioenergetikisto kaj kelkaj biogeneriloj, kiuj povas doni energion kaj protekti kontraŭ danĝera minaco de la ĉirkaŭo.

La bioenergetikisto neas, ke li anstataŭas kuraciston. Li estas nur saniganto, helpanta detiriĝi de malsanoj. Foje eĉ kuracistoj rekomendas helpon de bioenergetikistoj. La bioenergetikisto asertas, ke li akceptas ĉiukaze, sed postaj agoj dependas de la respondoj al tri demandoj, kiujn li ĉiam starigas antaŭ si: ĉu mi povas labori, ĉu mi povas helpi kaj ĉu indas helpi? „Foje okazas, ke mi povas sed ne indas”, – iom enigme klarigis la viro.

La viro, kiu nun okupiĝas pri bioenergetiko, antaŭe prelegis en politeknika instituto de Kaunas. Lia fako estas radiotekniko. En la instituto li profundiĝis en kosmajn programojn, kaj esploris la sekretojn de la t.n. „nigraj skatoloj” de aviadiloj. Kiam li ŝanĝis sian fakon al la alia – korpkultura –, li penis kombini siajn radioteknikajn sciojn kun konstatoj faritaj en fizika korp-esplorado. Tio gvidis lin al ekstersensaĵoj kaj helpis trovi solvojn pri multaj misteraj fenomenoj.