En la centro de la ĉefurbo de Madagaskaro estas parkataj belaj aŭtoj importitaj el Eŭropo, Sud-Afriko kaj Reunio. Fojfoje temas pri negoco, kiu eskapas el la ŝtata kontrolo.

Varias la tipo de la veturilo mendata de la klientaro: ŝarĝaŭto por konstruistoj kaj riĉaj kamparanoj, bus(et)o por transportistoj kaj plezura aŭto por la ceteruloj. Aŭtonegocistoj celas meznivelan klientaron (kuracistojn, komercistojn, kadrojn de ŝtatoficejoj) por la plezuraj aŭtoj. Por faciligi la taskon de la aĉetanto, la aŭto jam portas la ŝtatan identignumeron. Prezo estas pli-malpli alirebla por tiaj klientoj. Bonstata franca dizela ŝarĝaŭteto Renault Express kun kvin sidlokoj, ekuzita en 1998, kostas proksimume 6 milionojn da arjaroj (1 eŭro = 2600 arjaroj). Sed la prezo de tre luksa aŭto kiel BMW aŭ Mercedes alproksimiĝas al 200 milionoj. Ĝenerale, la aĉetanto devas fari iom da riparado. Tre ŝatata de transportistoj estas aŭto el Germanio pro ĝia kvalito. Aŭto el Reunio estas malpli dezirata, ĉar ofte ĝian karoserion jam korodis la tiea mara vento.

Antaŭe estis facile eĉ por ordinarulo importi malnovan aŭton, sed nun la dogano iĝas pli postulema. Importisto devas kunlabori kun internacia kontrolfirmao SGS por kontroligi la aŭton. La kontrolado kostas po minimume 30 eŭrojn. Kaj depende de la rezulto de la kontrolado oni pagas doganimposton, kiu fojfoje estas pli alta ol tiu de nova aŭto, ĝis 80 % de la fakturprezo. Plie, la registaro emas „puni” la malnovajn aŭtojn je la nomo de la mediprotektado. Tial falas la importadkvanto de malnovaj aŭtoj kaj la prezoj en la loka merkato altiĝas. Koncesiuloj vendantaj novajn aŭtojn profitas el tiu situacio, kaj ĉiujare plialtiĝas ilia vendado. Tamen, multaj profesiuloj plendas pro la malfavora sinteno de la ŝtato. Ĝi ja ne favoras la transportistojn, kaj koncesiuloj ne ĉiam proponas krediton al ili. Sekve, nur tre riĉa homo havas la eblon aĉeti novan aŭton.

Alia profesio, kiun vivigas la malnovaj veturiloj, estas tiu de meĥanikisto. En ĉiu stratangulo staras garaĝo por rapida aŭtoriparado. Kaj hindopakistanoj riĉiĝas rapide pro vendado de novaj, sed tamen fuŝaj aŭtopecaroj.

Malbona surprizo por koncesiuloj estas la alveno de aŭtoj fabrikitaj en Ĉinio. Dum la lasta aŭto-ekspozicio en la ĉefurbo iu ĉia-terena 4x4 de ĉina marko aĉeteblis kontraŭ nur la triona prezo de samtipa aŭto el Eŭropo aŭ Japanio. Sed aliflanke, malagaso plu timas la kvaliton de la ĉina produktaĵo.

FIDILALAO Henriel

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Fidilalao Henriel el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17