El mia vidpunkto

Sukcesa terorismo

La batalo kontraŭ terorismo daŭras nun jam multajn jarojn, sed la rezultoj kaj sukcesoj estas nur bagatelaj. Ŝajnas, ke ĝis nun oni ne trovis taŭgan strategion por elimini terorismon – male: la uzataj rimedoj evidente kreas nur pliiĝon de terorismo. La usona prezidanto George W. Bush [ĝorĝ dablju buŝ] proklamis tiun batalon „milito kontraŭ terorismo”, kio klare indikas, ke li kaj liaj kunregistoj kaj aliancanoj opinias, ke oni povas ekstermi ĝin per militistaj rimedoj kaj metodoj. La kompleta fiasko de okcidentaj trupoj en Irako (kaj parte en Afganio) pruvas, ke tio estas funda eraro. Ankaŭ en Proksima Oriento israelaj militistoj ne sukcesas sufoki terorismon de palestinanoj.

Alia celo

Ankaŭ polico, cetere, ne kapablas per siaj metodoj sukcese batali kontraŭ la nunaj teroristoj. En pasinta jarcento teroristoj celis precipe al institucioj kaj ties reprezentantoj, murdante ekzemple politikistojn. Jes, tio okazas ankoraŭ, sed la precipa strategio de nuna islamista terorismo estas alia: la fanatikuloj per bomboj eksplodigas trajnojn, kiel okazis en Londono kaj Madrido, per suicid-atencoj murdas amase ordinarajn homojn, kiel okazis antaŭ kvin jaroj en Novjorko per avioj detruintaj komercajn turojn. La teroristoj murdas homojn en israelaj kafejoj kaj sur irakaj bazaroj. Ju pli multaj homoj mortas, des pli triumfas la krimuloj, ĉar tio kaŭzas hororon kaj angoron inter la civitanoj – kaj ĝuste tion celas la aktuala terorismo.

La teroristoj volas malstabiligi okcidentajn demokratajn sociojn – kaj plene sukcesas. Oni reduktis en okcidentaj landoj rajtojn de civitanoj kaj donis preskaŭ ĉiujn rajtojn al polico kaj sekretaj servoj. Oni instalis ĉie en grandaj urboj gvat-kameraojn, en stacidomoj kaj placoj, antaŭ kaj en publikaj konstruaĵoj. Oni subaŭskultas telefonadon de ĉiu ajn, por tiel elspioni eventualajn teroristojn. Oni enkondukis en flughavenoj striktajn kontrolojn kaj preskribojn, tiel ke nun ni ne rajtas kunporti en la pasaĝerejon eĉ limonadon, ĉar ĝi povus enhavi eksplodilon. Ĉio tio estas ne nur absurda, sed grandparte malhumana, detruas la demokratan liberecon de la okcidentaj socioj.

Malĝustaj reagoj

La triumfo de tiu terorismo estas ne la krimaj agoj mem, sed ĝuste tiuj histeriaj kaj panikaj reagoj, per kiuj la okcidentaj sistemoj detruas sin kvazaŭ mem. Kaj malvenkis precipe Bush, ĉar li ne perceptis tiun strategion. Li komencis kriman militon kontraŭ Irako per mensogoj kaj ignorante internacian juron kaj nun devas ekkoni, ke eĉ plej bone ekipitaj usonaj soldatoj ne sukcesas sufoki terorismon en Irako, male kaŭzis sangan intercivitanan militon en tiu lando, kiun laŭdeklare oni volis liberigi el despotismo. Li volis defendi demokration en okcidento kaj instali demokration en Irako, sed li detruis demokration hejme kaj alilande.

Kiam la usona prezidanto kaj liaj samideanoj fine komprenos, ke la „milito” kontraŭ terorismo fiaskis, devas fiaski, precipe se oni perfidas pro ĝi la proprajn valorojn? Ne, venki sur tiu kampo oni povas nur per politiko, per ideoj kaj valoroj. Per ili oni devas kontraŭbatali terorismon, se la okcidento ne volas perei per memdetrua reago.