La 15-jara datreveno de la disfalo de Sovetio estas bona preteksto por analizi tiun historian okazaĵon, kaj atestinto de tiuj eventoj Kalle Kniivilä, tiam troviĝanta en Moskvo, povus multon interesan rakonti pri tio. Sed, bedaŭrinde, anstataŭ sia vidpunkto (kion subkomprenas metado de lia artikolo en la koncernan rubrikon de la februara numero de MONATO), li publikigis simplan referaĵon de la libro de Jegor Gajdar, la unua kaj la plej maltalenta ĉefministro de Rusio en la postsovetia epoko.

La faktoroj, kiuj kaŭzis la pereon de Sovetio, estis pluraj kaj diverskarakteraj: ekonomiaj, politikaj, etno-naciaj, federaciaj (ekzemple diversnivelaj konfliktoj de la centraj kaj regionaj elitoj), kiujn analizi estas tre interese – sed komplike. Pri tio ekzistas jam granda literaturo. Tamen Gajdar interesiĝas nur pri la ekonomiaj, kaj ne la plej gravaj kaŭzoj, sed penas pruvi, ke ĝuste ili estas la ĉefaj. Tia unudimensia pritrakto de la temo taŭgas por Gajdar, des pli pro tio, ke lia ĉefa tasko estas senkulpigi sin pro la ekonomia kolapso, kiun elvokis liaj propraj metodoj gvidi la ekonomian vivon en la lando, sed por serioza ĵurnalisto senrezerve rerakonti sinpravigajn primitivajn asertojn de fiaskinta politikisto estas tute ne serioze.

Nikolao GUDSKOV

Rusio

Ndlr.: Loki la artikolon en la rubriko „El mia vidpunkto” ne decidis la aŭtoro, sed la redakcio. Cetere, referenci al fakuloj supozataj aŭ veraj estas kutima metodo ĵurnalista.

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Nikolao Gudskov el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17