Eseo

LA NOVA MONDA ORDO

Kial vere kolapsis la tri turoj de MKC?

Ĵurnalistoj raportis pri la kolapso de du turoj de la Monda Komerca Centro (MKC) la 11an de septembro 2001, kiam ilin trafis du flugmaŝinoj. Nun specialistoj pridemandas la oficialan raporton. Kio vere okazis en tiu sortoturna evento, kaj kio estas la fono de tia katastrofa mondskua atako? Ian Fantom priesploras ...

Preskaŭ ĉiu, kiu sufiĉe aĝas por memori la murdon de la usona prezidanto Kennedy [kénedi] en 1963, memoras precize, kie li estis en la momento, en kiu li aŭdis la novaĵon. Verŝajne simile estos pri la murdo de preskaŭ tri mil homoj en la du turoj de la Monda Komerca Centro en Novjorko la 11an de septembro 2001.

Mi mem estis tuj elironta al vojaĝagentejo por mendi flugbileton, kiam mi aŭdis la unuan anoncon, kaj meze de la negocoj, kiam mi aŭdis pri la sugesto de terorista atako. Poste mi vidis la kolapson de la du turoj, kaj, kiel ĉiu alia, miris pri la disciplina maniero, en kiu la turoj falis, ĝuste kvazaŭ ili estus malkonstruitaj de specialista malkonstrua kompanio.

Mi tamen ne estis fakulo, kaj mia atento rapide transiris al la homa situacio, al la konfesvidbendo de Osama bin Laden, al la terorisma agado de Alkaido, al la supozata subteno de ilia terorisma agado fare de la registaro de Afganio, kaj, kiel preskaŭ ĉiu alia, mi estis konvinkita pri la bezono forigi tiun fonton de terorismo.

Provo malmaski

En decembro 2006 pro momenta impulso, mi entajpis en Google, sed anglalingve, „David Shayler, eventoj, 2006”. David Shayler [dejvid ŝejla] estas konata nomo en Britio, ekde kiam li forlasis la militinteligentan servon MI5 fine de 1995, kune kun sia tiama partnero Annie Machon [ani maĉon]. Ili havis zorgojn pri ekscesoj de la brita milita inteligento, kaj decidis, ke jam venis la tempo malmaski la aferon, riskante la sekvojn de tiu rompo de la Akto pri Oficialaj Sekretoj^1,2.

David Shayler raportis pri intervenoj de MI5 en britaj organizaĵoj – eĉ etaj – kiuj prezentas nenian minacon al la brita sekureco^{3, 4}. Temis ne nur pri gvatado, sed ankaŭ pri rekta interveno por malmunti asociojn pro celoj aliaj ol nacia sekureco. Ĝenerale temis pri maldekstraj organizaĵoj, kiel la Komunista Partio de Granda Britio, la Socialista Laborista Partio, sed ankaŭ la Kampanjo por Nuklea Malarmado (CND). Aperas nun eĉ raportoj, ke Tony Blair [teŭni blea] estis agento de MI5 en la Laborpartio kaj CND, antaŭ ol li fariĝis ĉefministro⁵.

Por kompreni, kiel tio povas funkcii, necesas havi komprenon pri la temposkalo de tiaj projektoj. Laŭ la estro de la londona metropola polico, Sir Iain Blair [ian blea], oni bezonis dudek jarojn por penetri la Irlandan Respublikan Armeon⁶. Por penetri je tia nivelo, la ĉefa rolo estas gajni kredindecon. Por terorisma organizaĵo oni havus iujn spionojn en strategie gravaj pozicioj, kiuj donus al la kaŝservoj informojn, sed la interveno venus de la polico, aŭ de aliaj branĉoj de la militaj servoj.

Troigoj de sekretaj servoj

El aliaj fontoj ni scias, ke dum la malvarma milito MI5 troigis la minacon de sovetia komunismo^{7, 8}. Ĝenerale la homoj supozis, ke la Komunista Partio estas sub rego de Moskvo; ĝi ne estis. La sovetia sekreta servo KGB estis hezitema pri la Komunista Partio de Granda Britio, ĉar ĝi sciis, ke ĝi estas serioze penetrita de MI5³.

David Shayler raportis, ke kiam oni petis, ke li transprenu la operacion malmunti la Komunistan Partion, kaj aliajn organizaĵojn, estis kvardek agentoj en la partio, kaj ke temis pri tre longdaŭra projekto. MI5, li raportis, sciis pli multe pri tio, kio okazas en la partio ol la komunistoj mem. Unu tekniko uzata estis kvereligi la homojn inter si. La partio estis facile penetrebla, li raportis, ĉar la komunistoj ne estis konsciaj pri sekureco. Li finis tiun operacion, sed la partio kolapsis ĉiuokaze.

Tamen la ĉefa kaŭzo de lia eksigo de MI5 leviĝis, kiam li eltrovis pri nerajtigita plano murdi la prezidanton de Libio, kolonelon Muammar Gadafi. MI5 pritraktas enlandan sekurecon, kaj eksterlandan sekurecon pritraktas MI6. Pri la afero Gadafi li eksciis, kiam li traktis kun sia ekvivalentulo en MI6. Ŝajne la registaro sciis nenion pri tiu plano. Tio signifus, kompreneble, ke la kaŝservoj funkcias ekster la rego de demokratie elektitaj politikistoj, kaj ke ili povus havi la propran tagordon en planado de murdoj kaj intervenoj tutmonde sen demokrateca rego aŭ kontrolo.

David Shayler fuĝis al Parizo, sed poste libervole revenis al Britio por alfronti juran procedon, por argumenti defendon de publika intereso. Lin defendis juristo de Liberty (Libero), la organizaĵo por civitanaj rajtoj en Britio. Li tamen pasigis du monatojn en brita malliberejo.

Perpleksitaj britoj

En 2003 eksplodis la milito en Irako, kaj la mondo miris pri la milita inteligento provizita de MI6 kaj la usona sekreta servo CIA pri armiloj de amasa detruo. La britoj estis perpleksitaj. Britoj konsideras sin la lulilo de demokratio, kaj ili tutsimple ne falsas aferojn por doni pretekstojn eniri agresajn militojn. Certe oni supozus, ke la registaro scias ion, kion la popolo ne scias. Poste, iom post iom, la vero evidentiĝis, kaj la britoj devis akcepti la eblecon, ke la propra registaro lanĉis agresan kaj kontraŭleĝan militon kontraŭ Irako.

Tamen ne estis la agado de MI6, kiu igis min entajpi tiujn vortojn en la serĉilon de Google; mi havis kelkajn zorgojn rilate al MI5. Mi estis nova membro de Liberty, kaj ĉeestis unu jarkunvenon. La membronombro kreskis en tiu jaro de sep mil ĝis naŭ mil. Oni diris, ke tio estas rezulto de membrokampanjo, sed mi kiel membro ne estis konscia pri membrokampanjo. Pli verŝajne ĝi estis rezulto de grandskala publika zorgado pri la civitanaj rajtoj en la lando.

Mi intencis resti kvieta en la jarkunveno, sed rapide mi maltrankviliĝis. Venis propono doni al la komitato la rajton eksigi iun ajn komitatanon, kiu diras ion al ĵurnalistoj ne aprobitan de la komitato. Tuj mi avertis, ke ĝuste ion tian oni atendus de homoj, kiuj volas forpreni civitanajn rajtojn, ne protekti ilin. Oni povus serioze misuzi tiun rajton por silentigi homojn. Mi mem vidis ion similan en alia organizaĵo. Multaj kontribuantoj sekvis per similaj argumentoj, kaj oni elĵetis la proponon. Private, mi demandis min, ĉu MI5?

En decembro mi scivolis, kion faras David Shayler nuntempe. Tuj mi trovis, ke li prelegas diversloke en Britio, kun sia partnero Annie Machon, pri la atako kontraŭ MKC.

Vero-kampanjo

La Brita Vero-Kampanjo pri „9-11” agadas, por ke la mondo sciu ĝuste, kio okazis en la amasmurdo de la 11a de septembro 2001⁹. La ideo, ke tio povus esti interne organizita falsflaga operacio unue ŝajnis bizara, sed la unua impreso pri la kolapso de la turoj ja estis, ke estas io stranga pri tio, ke ĝi vere aspektas kiel regita malkonstruo, kun antaŭplantitaj eksplodaĵoj diversloke en la turoj por kaŭzi vertikalan kolapson. Tiun ideon studis profesoro pri fiziko, kaj li konkludis, ke ĝuste tio ĝi estis¹⁰. Neniel, li argumentis, du flugmaŝinoj povintus faligi tiajn turojn. La turoj estas konstruitaj por rezisti tian eventualaĵon. Eĉ la posta brulo ne atingus sufiĉe altan temperaturon por sufiĉe moligi la ŝtalan strukturon por kolapsigi la konstruaĵon. Li kalkulis la tutan energion de fluganta avio, kinetan kaj ĥemian, kaj konkludis ke tio estus bagatelo kompare kun la energio bezonata por kaŭzi la kolapson.

La metalo rapide forkondukus la varmon, kaj oni devus provizi sufiĉan varmon por altigi la temperaturon de pli-malpli la tuta strukturo. Eĉ se tio okazus, la strukturo ne falus simetrie, sed falus dise, ĥaose. Vidbendoj de la kolapsoj montras klare fortegajn eksplodojn, unue ĉe la bazo de la konstruaĵoj, kaj poste en sinkronizita maniero de la supro malsupren. La sinkronizado estis tia, ke la supra etaĝo falis libere, senreziste, kio ne okazus, se ĉiu etaĝo falus pro la frapforto de la pli altaj etaĝoj. La oficiala versio estis laŭ li ridinda.

Enigmaj kolapsoj

Ankaŭ ĥemiisto studis la ĥemion de la postrestaĵoj, kaj konkludis, ke plej verŝajne la turoj kolapsis pro eksplodo de termito (thermite), aŭ de militgrada termato (thermate), alttemperatura eksplodaĵo uzata ĝuste en la malkonstruo de tiaj strukturoj^{11, 12}. Kiel indikon de la alteco de tiuj temperaturoj, li atentigis, ke eĉ unu semajnon poste troveblis ankoraŭ likva aluminio. La ĥemiiston oni maldungis.

Eble la plej enigma kolapso estis tria turo, kiu eĉ ne estis frapita de flugmaŝino, kaj kiu suferis nur de relative malgrandaj bruloj, sed kiu tamen kolapsis kelkajn horojn poste. Enigma estis ankaŭ la damaĝo en Pentagono (la usona ministrejo pri defendo); la truo ne estis sufiĉe granda, mankis signoj de flugmaŝinaj motoregoj, kaj estis trovita motoro de misilo.

Tuj oni kulpigis Osama bin Laden, teroriston loĝantan en Tora Bora, grotoj en la fora montaro de Afganio, ĉeffiguron en la terorista organizaĵo Alkaido, subtenata de la afgana taliba registaro. Tamen la konfesvidbendo de Osama bin Laden evidentiĝis esti falsita, kaj Alkaido estis nomo inventita en Usono. Oni trovis ankaŭ memorandon de la Bush-teamo, verkitan antaŭ lia elektiĝo kiel prezidanto, kiu asertis: „Ni bezonas novan Pearl Harbor.”¹³.

Sed ĉu povus esti kredeble, ke iu kreus tian falsflagan atakon je tia skalo, kiel pretekston komenci militon, kiu malstabiligos la tutan mez-orienton, enkarcerigante sep cent „malamikajn batalantojn” en Guantánamo Bay [bej], kaj, kiel oni nun raportas, sendante centojn da kaptitoj por pridemandado sub torturo en tute nerilataj landoj?¹⁴ Kio povus esti la fono malantaŭ tiu nekredeblaĵo, kaj kiel ĝi povus esti evoluiĝinta, sen ke la usona aŭ la brita publiko eĉ suspektu, ke estas io malĝusta?

Danĝeroj al demokratio

Eble la solvo troveblas en la adiaŭa prelego de la usona prezidanto Dwight Eisenhower [dŭajt ájzenhaŭer] la 17an de januaro 1961¹⁵. Li parolis pri la danĝeroj al demokratio de tro forta ligo inter giganta militestablaĵo kaj granda militserva industrio – la „milit-industria komplekso”. „La potencialo por katastrofa mislokado de potenco ekzistas kaj persistos”, li konkludis.

Evidentiĝis, ke en la dua mondmilito CIA kaj la mafio kunlaboris por invadi Italion¹⁶. Evidentiĝis, ke tiu alianco daŭris, kun enplektiĝo de sekretaj societoj. La mafio, oni raportas, enplektiĝis en la armilindustrio.

La posteulo de Eisenhower, prezidanto John Kennedy [ĝon kénedi], fame prelegis pri la minaco de sekretaj societoj al demokratio kaj libero de la informkomunikiloj. Pasie li pledis por demokratio¹⁷. La 22an de novembro 1963 en Dallas, Teksaso, prezidanto Kennedy estis mortpafita, kaj multaj atestantoj poste mistere mortis.¹⁸

Nun la parolo estas pri kaŝa influo de tiuj sekretaj societoj, kiuj laŭdire havas milionojn da membroj tutmonde, kaj kiuj delonge parolis kviete pri „Nova Monda Ordo”. Jen afero harhirtiga por tiuj, kiuj strebas al harmonio kaj mondopaco.

Referaĵoj:

1. MI5 Bugged Mandelson, Mail on Sunday, 1997-08-24, p. 1.

2. Ex-MI5 spy arrested as he claims Gadaffi death plot, Sunday Times, 1998-08-02, p. 1.

3. Defending the Realm: Inside MI5 and The War on Terrorism, Mark Hollingworth kaj Nick Fielding, Andre Deutsch Ltd (2003-06-02, paperbindita, tria reviziita eldono), 376 p., ISBN 0233000100.

4. Spies, Lies and Whistleblowers: MI5 and the David Shayler Affair, Annie Machon, 420 p., The Book Guild Ltd (2005-05, tole bindita), ISBN 185776952X.

5. Prelego en Bristol, 911 Truth Campaign, Bristol Evening Post, 2005-09.

6. Intervjuo en BBC Radio 4, programo Today, 2007-01.

7. The Plot Against Harold Wilson, BBC-televido, BBC2, 2006-03-16 21:00.

8. Wilson „plot”: The secret tapes, Brian Wheeler, news.bbc.co.uk, 2006-04-09.

9. British 9/11 Truth Campaign (www.nineeleven.co.uk).

10. Why indeed did the WTC Buildings Collapse?, Professor Steven E. Jones, 9-11 Truth Campaign (www.nineeleven.co.uk), 30 p. (vidbendoj ĉe video.google.com).

11. Kevin Ryan on Guns and Butter – Lies about the WTC, www.911truth.org | multimedia.

12. 9/11 – A Closer Look, Kevin Ryan, Vidbendo: www.nineeleven.co.uk/board/viewtopic.php?t=1990

13. The New Pearl Harbor: Disturbing Questions about the Bush Administration and 9/11, David Ray Griffin kaj Michael Meacher MP, 214 p., Arris Books (2004-04-06, paperbindita), ISBN 1844370364.

14. Ghost Plane: The Inside Story of the CIA's Secret Rendition Programme, Stephen Grey, Hurst & Company, London, (2006, tole bindita), 305 p., ISBN 1-85065-850-1.

15. video.google.com serĉu sub „Eisenhower”.

16. Italy and the legacy of the Cold War, Anna Bull, European Research Institute, Occasional Paper 8, inaŭgura prelego ĉe Universitato de Bath, Britio, 1997-05-22.

17. video.google.com: serĉu: Speech on Secret Societies and Freedom of the Press.

18. Analysis of reports and Data Bearing on Circumstances of Death of Twenty-one individuals connected with the Assassination of President John F. Kennedy, Thomas H. Neale, The Library of Congress Congressional Research Service, 1978-06-05.