Enkonduko

EU-malsano

Ĉu vi havas birilon? Estas tiu komputileto, kiu indikas al vi itineron de urbo A al urbo B per mapeto kaj per cifereca voĉo, kiu diras „Ĉe la kruciĝo turnu dekstren!” Se vi posedas birilon, vi scias, ke ĝi funkcias helpe de GPS. Tiun satelitan sistemon instalis la usona armeo por siaj soldatoj, sed poste disponigis al ĉiuj. Sed ĉu vi ankaŭ scias, ke la usona armeo senaverte povas malŝalti la sistemon? En tiu okazo vi starus meze de granda fremda urbo kaj ne plu scius, kien stiri la aŭton por trovi la loĝejon de via amiko! Certe, ĝis nun tio neniam okazis, sed ja povus okazi, ekzemple por malhelpi teroristojn trovi siajn atencocelojn. Pro tiu terura eventuala risko Eŭropa Unio (EU) planas propran satelitan bir-sistemon kun la bela nomo „Galileo”. Ĝi estos, laŭ la promesoj, multe pli potenca kaj preciza ol GPS kaj ankaŭ multe pli kapabla ol sistemoj de Rusio aŭ Ĉinio. Por realigi la planon, la EU-registaroj kunigis ĉiujn kompetentajn kompaniojn de EU en unu komuna konsorcio.

Sed ho ve! Nun montriĝas, ke tiu konsorcio suferas tipe eŭropan malsanon: naciisman ĵaluzon. Laŭ la planoj, la centralo de Galileo troviĝos en Germanio. Sed nun ankaŭ Italio kaj Hispanio postulas tian centralon – kiel infanoj en sablokesto, kiuj nepre volas havi la saman muldilon, per kiu ludas najbara infano. Krome tia projekto bezonas longdaŭran financan investadon kun grandaj riskoj; sed tiujn riskojn nek la unuopaj entreprenoj, nek la konsorcio volas ŝultri. Kion faru EU? Kutime en tiaj okazoj oni transdonas la taskon al alia kompetenta kompanio, sed ĉar oni ja kunigis ĉiujn por tio taŭgajn kompaniojn, restas neniu konkurenco ... la konsorcio havas monopolon kaj povas dikti al la politikistoj siajn postulojn. Por evitigi fiaskon de la projekto, EU nun volas pagi la sistemon per la mono de la impostpagantoj. Tio kostos por la EU-civitanoj minimume 2,4 miliardojn da eŭroj. Dume mi deziras al vi bonan vojaĝon per GPS kaj esperas, ke la usona armeo ne malŝaltos ĝin.

Sincere via