Leteroj

De la morto al la senmorteco

Mi tre ĝojas legi pri inda, videbla montro de honoro al la memoro de Janusz Korczak en ofte vizitata parto de Varsovio (MONATO 2007/8-9, p. 16-17).

Pasintjare mi trafis – kaj tuj aĉetis – bengallingvan romanon de Narayan Sanyal, konata verkanto de biografiaj romanoj. Tiu ĉi lia romano portas la sanskritan titolon „Mritjor ma amritam ...” (De la morto al la senmorteco ...), citon el antikva preĝo, kaj kunplektas erojn el la vivoj de Janusz Korczak, Anne Frank kaj Simon Wiesenthal. Sendube por plividebligi la eventojn al la bengala legantaro, Sanyal reliefigas la fakton, ke ĝuste antaŭ la forpaso Korczak aranĝis en sia orfejo surscenigon de la teatraĵo La poŝtoficejo de Rabindranath Tagor. Tiu teatraĵo, kiu donas la kuraĝon alfronti la morton kaj kompreni, ke la homo estas pli granda ol lia pereo, ekzistas ankaŭ en Esperanto. Ĝi aperis en Literatura mondo en la intermilita periodo; elbengaligis ĝin Provat Kumar Bose.

Mi ĝojas povi diri, ke ankaŭ en tiu ĉi mondparto ne estas nekonata la vizaĝo de Janusz Korczak, kiu aperas sur la romankovrilo kun maljunula rideto, ĉirkaŭata de infane ridetantaj vizaĝoj de georfoj.