Enkonduko

Problemoj ne solvataj

La finiĝantan jaron karakterizis tutmonde multaj gravaj problemoj, kiujn oni ne solvis kaj tre probable ankaŭ ne solvos venontjare. Ni menciu nur la militojn en Irako kaj Afganio, kiuj nun daŭras jam multajn jarojn sen perspektivo pri finiĝo. Tie kaj en multaj aliaj regionoj islamista terorismo ĉiutage voras centojn da homoj kaj neniu ĝis nun trovis efikan rimedon kontraŭ tiu skurĝo de la koncernataj popoloj. Simile ne estas imageble, ke baldaŭ estos solveblaj aliaj sangaj konfliktoj, ekzemple en Palestino, Libano, Pakistano, Birmo kaj Sudano. Kio finfine okazos en Kosovo, neniu povas prognozi, sendepende ĉu la regiono iĝos aŭtonoma aŭ ne.

Alia konflikto eliras de Irano, kiu laŭ aserto de (precipe) Usono strebas produkti atombombojn. Pro tio Usono planas kontraŭraketan sistemon, kio agacas Rusion. Ties prezidanto Putin anoncis modernigon de la rusa armeo kaj konstruadon de novaj raketoj – timoj pri nova vetarmado ekestis. Elirvojo por tiu konflikto ĝis nun ne estas videbla. En Rusio mem subpremo de opozicio kaj demokrataj fortoj daŭras. Simile en Ĉinio la reĝimo daŭre tretas homajn rajtojn. Poluado de medio tie krome atingis terurajn dimensiojn. Sed ankaŭ ĝenerale la medio konstante suferas, precipe pro sekvoj de klimata ŝanĝo. Ankaŭ tiun gigantan problemon oni ne solvis kaj certe ne solvos, tiel ke ni ĉiuj devas adaptiĝi al tute novaj vivcirkonstancoj. Sed kiel adaptiĝu homoj en multaj tre malriĉaj landoj de Afriko, kiujn aparte trafas la sekvoj de klimata ŝanĝo? Ili eĉ pli amase ol ĝis nun mortos pro malsato kaj manko de pura akvo.

Vere, ni ne havas kialojn por rigardi kun optimismo al la nova jaro. Ni devos vivi kun tiuj konstantaj konfliktoj kaj la timoj, kiujn ili kaŭzas. Dume daŭre bonfartas kapitalistoj, kies profitoj kreskas spite al aŭ parte eĉ pro kaj per tiuj konfliktoj kaj problemoj. Mi ne estas kapitalisto, kaj supozeble ankaŭ inter niaj legantoj ni ne trovas tiun specion de riĉuloj.

Sincere via