En Bulgario ekzistis longa tradicio en la trejnado de ursoj por dancado. Rezulte de ĝi ekestis la metio de ursodresisto (bulgarlingve meĉkar), praktikata de romaoj. Tiu metio estis ligita al ŝanĝo de la naturvivo de ursoj laŭ tre kruela metodo. Oni trejnis la ursidojn, por ke ili „dancu” sur varmega ferlado. Tiel ili estis devigataj salteti, do „danci” sub la sonoj de originala bulgara muzikilo gadulko (ribeko). En la fora pasinteco la ursodresistoj vagis tra la lando kaj dancigis siajn ursojn por perlabori monon. En la tempo de vigla internacia turismo la „dancantaj ursoj” fariĝis allogaj distraĵoj por eksterlandaj turistoj en la bulgaraj ripozejoj ĉe la Nigra Maro.

Tamen sekve de la agado de organizaĵo pri bestprotektado la „dancantajn ursojn” oni iom-post-iome translokis al speciale establita parko en la ĉirkaŭaĵoj de urbo Belica (sud-okcidenta Bulgario), nomata Sava Centro. Ĝin fondis en la jaro 2000 kaj ekde tiam financas la fondaĵo „Kvar piedegoj” de eksa franca aktorino Brigitte Bardot. La bulgara branĉo de la fondaĵo ekde 2000 laboras laŭ projekto „Parko por la dancantaj ursoj” kaj ĝis nun sukcesis doni ŝancon por nova vivo al eksaj dancantaj ursoj. Per la transigo de la lastaj tri dancantaj ursoj pasintjare la nombro de savitaj ursoj iĝis 25.

La unuaj loĝantoj de la parko venis aŭtune de 2000. Post sep jaroj tie ekloĝis ankaŭ la lastaj dancantaj ursoj. La tri lastajn bestojn bonvenigis Brigitte Aounoyan, reprezentantino de la fondaĵo „Kvar piedegoj”. Okazis solenaĵo, dum kiu la ĉeneroj sur la nazoj de la ursoj estis distranĉitaj. Tiel Bulgario adiaŭis la dancantajn ursojn.

La lastaj tri dancantaj ursoj estas Miŝo, Svetla kaj Mima. Ili vivis kune ekde la unuaj paŝoj en la menciita metio. Ĉiuj ili kiel ursidoj estis prenitaj de la familio Stanev el vilaĝo Gecovo, regiono de Razgrad (norda Bulgario) kaj trejnitaj „danci” laŭ la ĉi-supre priskribita kruela metodo. Pro la erara nutrado kaj malbonaj kondiĉoj de bredado ili neniam havis antaŭe vintran dormon.

Ne estis facile por la posedantoj disiĝi de siaj bestoj. Ili estis konsiderataj anoj de la familio. La ursoj certigis perlaboron. Pro tio oni malrapide translokis ĉiujn dancantajn ursojn. Ties loĝado en la parko por la dancantaj ursoj tamen kreis ankaŭ certajn problemojn en ilia adaptiĝo al la novaj vivkondiĉoj.

Dimitar HAĜIEV

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Dimitar Haĝiev el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17