Leteroj

Irano kaj Vatikano

„Kredo kaj racio estas ambaŭ esence ne perfortaj: nek la unua, nek la dua devus esti uzataj por pravigi perforton.” Tio estas unu el la precipaj akordaj punktoj, esprimitaj de la partoprenantoj en la sesa kolokvo inter la Vatikana Konsilio por Interreligia Dialogo kaj la Centro por Interreligia Dialogo de Tehrano. La renkonto, dum kiu serene, jes, sed laŭ plej altaj pluraspektaj vidanguloj alfrontiĝis la delegitaroj vatikana kaj irana dum tri tagoj, fermiĝis la unuan de majo per komuna aŭdienco ĉe Benedikto la 16a. La temo estis „Kredo kaj racio: kia interrilato?”, kiu vastiĝis ĝis „Teologio kaj Kalamo (islama teologio) enketantaj pri racieco de la kredo” kaj „Kredo kaj racio antaŭ la fenomeno de perforto”.

La sep oficialaj delegitoj de ĉiu flanko kune komentis la konkludajn tezojn en la vatikana gazetara salono antaŭ plurcentoj da ĵurnalistoj kaj respondis diversspecajn demandojn pri la fina anonco „Perforto estas ĉiam kontraŭdia”.

La konferenco estis gvidata de altnivelaj respondeculoj de ambaŭ flankoj kaj okazis kadre de konsultadoj inter katolikismo kaj ŝijaista islamo. La venonta kolokvo okazos en Tehrano.