Leteroj

Granda frato gvatas

Kompreneble la agado de Lidl kaj similaj superbazaraj firmaoj, kiuj prispionas siajn laboristojn en situacioj, kiam tiuj havas rajton je plena privateco, estas skandalo kaj normale ne okazu. Tamen gvatado en publikaj lokoj estas tute alia afero, kaj la polico rajtas ja scii, kio okazas surstrate, ne gravas ĉu per okuloj de promenanta policisto, ĉu per okulo de kamerao. La lasta certe ne ĉiam povas anstataŭi veran policiston, sed ja homo ne povas esti ĉiam surloke.

La celo de la sistemo estas sekureco de la civitanoj. Laŭ la artikolo Fratego fiaskas (MONATO 2008/7, p. 7), en Britio ĝi ne funkcias tro bone. Tamen en Bjalistoko mi ĉiam legas en gazetoj pri krimuloj malliberigitaj pro tio, ke sur filmo oni registris ilin farantajn deliktojn aŭ eĉ krimojn nokte, kiam mankas preterpasantoj. Tia registraĵo povas esti gravega pruvo. Instalo de tia kamerao ankaŭ timigas eventualajn malbonulojn.

En la artikolo Stefan Maul taksis la laboron de la gvatspektantoj „teda”, „temporaba” kaj uzebla „nur por jen kaj jen trovi eventuale iun scenon, kiu ŝajnas ne kongrui kun leĝo”. Tian opinion mi trovas nemotivita, ĉar same ni povas kritiki la laboron de fajrobrigadistoj, kiuj nur „eventuale” estingas kelkfoje fajron kaj dum tutaj tagoj faras nenion ... ĉu tio estas justa? Ĉu ni maldungu fajrobrigadistojn tial, ke ne dum la tuta tagnokto ili estingas fajron?