Fine de la 15a jarcento fuĝis kelkmiloj da albanoj post la disfalo de la armeo komence al Bulgario kaj poste al Ukrainio. Nuntempe troviĝas almenaŭ 5000 iliaj posteuloj en la odesa provinco, kie ili konservis la lingvon, morojn, kostumojn kaj aliajn tradiciaĵojn de siaj prapatroj.

Ili festas ekzemple la tagon de Sankta Georgo, honore al Gjergj Kastrioti Skanderbeg, la nacia heroo de albanoj. Ĝenerale ili geedziĝas nur en sia komunumo, kaj, malgraŭ pli facila kontakto kun Albanio dum 1945-1961, kiam floris amikeco kun Sovetio, kaj post 1990, kiam ambaŭlande establiĝis plurisma politika sistemo, la tieaj albanoj plu restis en Ukrainio.

Rimarkindas, ke inter 48 milionoj da loĝantoj de Ukrainio travivas eta komunumo tia. Tamen nun la albanoj en Odeso bezonas lernolibrojn kaj instruistojn, kiuj verŝajne venos el Albanio. La devenlando, kvankam mem ankoraŭ ekonomie malforta, planas ilin komplezi – interkonsente kun la koncernaj instru-instancoj ukrainaj.

Bardhyl SELIMI

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Bardhyl Selimi el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17