La 17an de februaro 2009 festis albanoj en Kosovo por saluti la unuan datrevenon de la deklaro pri la fondiĝo de la nova ŝtato de Kosovo. Ekde 1912 la regiono estis regata de diversaj eksaj jugoslavaj ŝtatoj (reĝa, komunisma kaj postkomunisma-miloŝeviĉeca) ĝis en 2008, danke al internacia subteno, ĝi deklaris sin sendependa.

Tamen laŭ Adem Demaĉi, laŭreato de la premio „Saĥarov” por defendantoj de homaj rajtoj kaj demokratio, la sendependeco ankoraŭ ne estas kompleta. Ĝin baras tri faktoroj: Kosovo ne havas armeon; ĝi ne regas sian policon; kaj reprezentanto de Unuiĝintaj Nacioj kaj de la Eŭropa Unio ankoraŭ rajtas disigi la parlamenton kaj la registaron kaj elpostenigi altrangajn oficistojn.

Principo

Plie, danke al la principo de „malcentrado” antaŭvidita de la plano Ahtisaari, jam fondiĝis en Kosovo almenaŭ 11 novaj pure etnaj serbaj komunumoj konsistantaj el po tri aŭ kvin mil homoj kaj posedantaj eksterordinaran aŭtonomecon.

Tie Serbio estas tute libera aktivi kaj daŭre nei la sendependecon de Kosovo. Ekzemple, ĝuste kiam albanoj festis la unuan datrevenon de la nova ŝtato, pli ol 40 serbaj deputitoj alvenis buse al Zveĉan, en la norda parto de Kosovo, kaj tie kunvenis por ripete nei la sendependecon. Dume la polico, regata de la EU-instanco Eulex, indiferente staris.

Kiel ajn, estas notite, ke pli kaj pli da ŝtatoj agnoskas la sendependecon de tiu ĉi ŝtato, en kiu loĝas interalie pli ol du milionoj da etnuloj albanaj. Ekzemple, krom la 54 ŝtatoj, kiuj jam agnoskis Kosovon, baldaŭ al tiu ĉi grupo aliĝos Saŭda Arabio.

Bardhyl SELIMI

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Bardhyl Selimi el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17