Reprezentantoj de la urbo Zamość deklaras, ke centro pri ekzilitoj estu konstruita en orienta Pollando. Dum la dua mondmilito la regiono de Zamość (konata kiel Zamojszczyzna) tiom spertis pri ekziloj, ke nepre tie staru la centro.

Leteris la iniciatintoj de la projekto al la pola prezidanto Lech Kaczyński: „Ni havas la moralan rajton admoni pri nia pola versio de historio. Ĉi tie en la regiono de Zamość en la jaroj 1942-1943 estis ekzilitaj el siaj hejmoj pli ol 40 000 homoj.”

En la centro troviĝu fotoj, memoraĵoj kaj aliaj dokumentoj pri poloj forpelitaj el pli ol 120 vilaĝoj en la regionoj. Jerzy Zacharow, unu el la iniciatintoj, diris: „La centro estu komprenata kiel loko de eŭropa memoro. Ĝi estu komuna verko de nia generacio, konstruota kiel monumento omaĝe al niaj gepatroj.”

Germanigado

La ekziloj ligiĝis kun la germanigado de orientaj teritorioj de Pollando kaj aliaj regionoj por krei t.n. vivospacon (germane: Lebensraum). Ĉirkaŭ 50 milionoj da slavoj, precipe poloj, rusoj, belorusoj kaj ukrainoj, devis esti transloĝigitaj aŭ ekstermitaj.

Pro tio aktivuloj kiel Zacharow kontraŭas ekzilito-centron en Berlino. „Germanoj morale ne rajtas konstrui tie Eŭropan Centron pri Forpelitoj”, li diris.

Stanisław ŚMIGIELSKI

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Stanisław Śmigielski el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2019-04-17