Politiko

ALBANIO

Ridinda aserto

Lastatempe aperis nova eldono de slavmakedona enciklopedio, kompilita de la Akademio de Sciencoj de Makedonio sub la aŭspicio de la registaro. Enestas, kiel atendite, multaj malveroj historiaj kaj politikaj. Eĉ diplomatoj de la brita kaj usona ambasadoj en Skopje protestis pro la aserto, interalie, ke dum la ribelo albana en la jaro 2001 la naciliberigaj taĉmentoj de la popola armeo estis trejnitaj de usonbritaj spertuloj militistaj. Tio ne veras.

Plej bedaŭrinde, la slavmakedonaj t.n. sciencistoj insistas pri siaj malveraj ŝovinismaj tezoj kontraŭalbanaj rilate la loĝantaron en tiu ĉi multetna lando. Ili skribas, ke albanoj, kiuj laŭ lastaj donitaĵoj konsistigas ĉ. 26 % de la popolo, estas alvenintaj el norda Albanio, do ne aŭtoktonas en la respubliko.

Tio certe malveras. Estas pruvite, ke albanoj estas posteuloj de iliroj kaj pelasgoj, okupintaj vastan teritorion de Danubo ĝis la Adriatika kaj Ionia Maroj, inkluzive de la nuntempa Makedonio. La antikva sciulo Strabono (63-20 antaŭ la komuna erao) notis en la sepa volumo de sia Geografio, ke „iliroj kaj makedonoj parolas saman lingvaĵon [kaj] havas similajn morojn kaj kutimojn”.

Statistikoj

Slavoj alvenis nur post la 6a jarcento. Dum la tuta tempo albanoj konsistigis plimulton, aparte en Okcidenta Makedonio. Laŭ statistikoj de la jaroj 1921 kaj 1941 albanoj konsistigis ekzemple 70 % en Gostivar, 60 % en Diber (Debar), 43 % en Shkup (Skopje), 88 % en Tetove (Tetovo), 52 % en Struga, ktp.

Ĝis antaŭ kelkaj jardekoj, Skopje estis la urbo kun la plej granda nombro de albanoj en ĝi. Hodiaŭ loĝas tie pli ol 200 000 albanoj. Tamen, laŭ retpaĝoj kompilitaj de la makedona registaro, legeblas, ke Skopje konsistas el slavmakedonoj, islamanoj, turkoj kaj malmulte da albanoj.

Ridinda aserto! Certe oni konsideras albanojn, kiuj plejmulte apartenas al la islama religio, simple islamanoj aŭ turkoj.