Leteroj

Psikologia mistrafo esperantlingva (2)

„Ĉu necesas psikologa rethelpo esperantlingva?” demandas Adam Kiss (MONATO 2009/10, p. 20). Laŭ mi, tiu demando gravegas, sed ĝi ne vekas sufiĉe da intereso ĉe homoj, kiuj tro facile submetiĝas al „normala kutimo”. Tro ofte homoj ne vidas sian submetiĝon al modo kaj normaleco. Ili ne vidas siajn katenojn kaj sin kredas liberaj, nur marŝante en la moderneca vento. „Mi estas en mia tempo. Niaj prapatroj tajlis ŝtonajn ilojn. Nun ni uzas komputilojn kaj Interreton”, ili diras. Blinde sekvante la modon, ili eĉ indikas nur retadreson, imagante, ke ĉiujn „normalajn homojn” interligas reto. Tion faras Adam Kiss. Sed mi volas esti mi, eĉ se mi ŝajnas nenormala. Mi ne cedas al reta modo. Mi kuraĝas proklami tion, havante nur poŝtan adreson, faksilon kaj mian mensan sanon.