Politiko

BELGIO

Senco sen sensacio

Balotoj en junio en Belgio montris dividon inter la nordo (flandra) kaj la sudo (valona). La partio N-VA, dekstra, tamen strebanta al fundamentaj ŝanĝoj, fariĝis la plej granda partio en Flandrio, dum la partio PS, maldekstra, tamen hezitema akcepti strukturreformojn, akiris plej multe da voĉoj en la suda Valonio.

Sed post pli ol cent tagoj da intertraktadoj cele al nova registaro kun sep partioj, kaj post jam du krizoj, N-VA fine anoncis, ke ĝi ne plu volas daŭrigi la nunajn traktadojn kaj preferas rekomenci ĉion de nulo.

Novaĵoj

Komunikiloj preferas sensaciajn novaĵojn. Tial eksterlandanoj povas ekhavi la impreson, ke la belga ŝtato baldaŭ disfalos. Por tion relativigi menciindas radiointervjuo la 5an de oktobro kun Karel Van Eetvelt de la entreprenista asocio „Unizo”. Laŭ la intervjuato „ni ne troigu la efikon de la belga politika krizo al ĝia ekonomio. Entreprenoj ne atendas registarajn interkonsentojn. Ili simple daŭre funkcias. Krome multaj entreprenoj organiziĝas internaciskale. Do la krizo apenaŭ influas.”

Li atentigis, ke necesos fundamentaj reformoj, ĉar en Belgio oni prokrastis solvi la problemon pri maljuniĝanta popolo. Belgio, li diris, postrestas ĉi-rilate en Eŭropa Unio.

Krizetoj

„Jam antaŭ unu monato kaj duono,” li daŭrigis, „mi antaŭdiris, ke necesos diversaj krizetoj. Nun okazis la tria, sed laŭ mi nur temas pri krizeto, necesa, kiam la intertraktadoj stagnas. Tamen ekzistas bona volo en ambaŭ landopartoj kaj sendube la interkonsiliĝoj rekomenciĝos kun la samaj partioj. Ne ekzistas alia vojo.”

Li konkludis: „Estus granda eraro, se nun oni akceptus interkonsenton, nur por saviĝi el kriza situacio, sed kiu poste montriĝas neefika. Nur tiam la belga ekonomio riskas paraliziĝi.”