Leteroj
Neniam antaŭe en tiu ĉi lando ...
En MONATO de decembro (p. 7) aperis artikolo de Jozefo Lejĉ pri la decido de la brazila Supera Federacia Tribunalo, kiu kondamnis altrangulojn de la antaŭa registaro pro pluraj krimoj rilataj al koruptado. Laŭ la artikolo, „Pro manko de pruvoj la afero atendis de 2005 ĝis 2012 por atingi la superan kortumon. Tie ĉio aliformiĝis en politikan venĝon, sed fakte ne venkon, kontraŭ la reganta koalicio.”
Koruptado estas universala afero. Ĝi varias laŭ kvanto, stilo, kulturo, rimedoj, sed ĉie rolas, kelkfoje regas. Brazilo ne estas la plej elstare korupta, sed ne povas fieri pri sia loko en la vico. Onidire, eble prave, tio devenas de la ibera heredo kiu antaŭas la Imperion kaj la Respublikon. Tamen „neniam antaŭe en ĉi tiu lando” – se uzi la ĝiskliŝiĝe eldiratan memlaŭdan enkondukan frazon de nia ankoraŭ tre populara eksprezidanto Lula – oni tiel profunde kaj laŭsisteme metis la ŝtaton je la servo de privataj interesoj.
La Supera Kortumo juste kaj didakte plenumis sian devon. La kondamnitoj ne estas iaj martiroj.
|
Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton:
Artikolo de José Dias Pinto el MONATO (www.monato.be). Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07 |