La prezidanto de la „laborgrupo de ekspertoj pri homoj de afrika deveno” ĉe Unuiĝintaj Nacioj, profesorino Verene Shepherd, intervjuate en la nederlanda televido, opinias, ke la tiea tradicio pri Nigra Petro kaj Sankta Nikolao estas rasisma.

Sankta Nikolao estas festo, kiu en Nederlando okazas vespere la 5an de decembro. Temis origine pri romkatolika sanktulofesto – la 6an de decembro – sed en la romkatolika eklezio oni ofte komencas festi la antaŭan vesperon, laŭ la biblia kalkulmaniero de Genezo 1.

Nigra Petro estas helpanto de Sankta Nikolao. Li alportas la donacojn nokte tra la fumtubo, aŭ dumfeste vizitas Nigra Petro mem, se Sankta Nikolao ne havas sufiĉe da tempo por ĉiujn viziti.

Tamen ne enketinte, pri kio efektive estas Sankta Nikolao kaj Nigra Petro, verdiktis Shepherd, ke, estante nigrulino (mi prefere dirus: negrino, ĉar ŝi estas nepre ne vere nigra), ŝi kompreneble tute aŭtomate volus malpermesi tiun pure rasisman laŭ ŝi festivalon.

Miaopinie ŝi komplete forgesas pri kio temas. Sankta Nikolao, kun siaj helpantoj-servistoj Nigraj Petroj, estas nacia festo – absolute ne estas festivalo, sed familia festo, precipe porinfana.

La radikoj de tiu festo estas ege profundaj en la kulturo. Mi dirus, ke temas pri posteulo de la praa romia Saturno-festo, dum kiu eĉ la roloj de mastroj kaj sklavoj mallongatempe ne funkciis. Ankaŭ sklavoj povis tiufeste fari laŭplaĉe en la familio. Oni disdonadis donacojn inter amikoj, kun ofte ŝercaj poemoj kiel akompanaĵo. Same oni faras ĉe la festo de Sankta Nikolao. La siatempa Saturno-festo alivestiĝis romkatolike – per episkopo veninta el Turkio tra Hispanio, kun Nigra Petro kiel helpanto.

Nigra Petro estas gagat-nigre ŝminkita aŭ farbita persono, kiu gaje kaj petole akompanas la maljunan episkopon Sankta Nikolao. Laŭ mi, kaj laŭ multaj, kiujn mi konas, neniu povas miskompreni Nigran Petron nigrulo, aŭ eĉ malpli nigra negro. Oni tuj vidas, ke estas farbita blankulo.

Miamemore en la iom malfruaj 1960aj jaroj, kiam oni ekplezuris en Nederlando protesti kontraŭ ĉio imagebla, unuafoje mi aŭdis protestojn kontraŭ Sankta Nikolao kaj Nigra Petro. Sed la reagoj el la socio estis sufiĉe klaraj: ne ĝenu, ne malplezurigu la infanfestojn ktp.

Kaj nun ŝajne iu UN-grupo volas ataki nian tipe nederlandan tradicion de infan-amikeco. Eble kelkaj en Usono kontraŭe reagos, ke ankaŭ ili ja havas Santaklaŭson – jes, estas iu pufigita ruĝvestita lapono, kiu veturas slede kaj disdonas donacojn.

Sed mankas ĉiu plezuro, ĉiu ŝerceco ĉe tio: neniu sekreta, nokta disdonado de donacoj, kun fojfoje stumblaj sed ja bonintence mokaj poemetoj. Kiun oni ŝerce pike sed bonkore primokas? Estas nura amasproduktado de donacoj.

Jam estas bedaŭrinde, ke Sankta Nikolao la 5an de decembro estas nuntempe ofte superombrata de Santaklaŭso kaj lia donac-disdonado la 25an de la monato, do kristnaske.

Ĉar tiel, en nia ofte senreligiiĝanta socio, la pagana festado de kristnasko minacas forŝovi la karan infan-feston de Sankta Nikolao kaj Nigra Petro.

Espereble UN estos pli saĝa ol ŝajne profesorino Shepherd, kiu vidas nur rasismon, kie regas gajo, plezuro, ŝercemo kaj sprito.

Gerrit BERVELING

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Gerrit Berveling el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07