Leteroj

Nedeca ĉikanado

„Blindulo kartojn ludi ne devas”, diris nia bona Zamĉjo. Kiu ne komprenas la plej esencajn tezojn de iu religio, ties opinio ne povas esti tute fidebla. Por kristanoj la rubkamiona pereigo de homoj ne signifas Dian neglekton (permesu la majusklan skribon, ja temas ne pri unu el la dioj, sed pri Dio, kiu estas unusola, kaj tial Li havas majusklan propran nomon).

Dio donis liberan volon al la homoj (alie ili ja ne havus respondecon), por ke ili mem formu bone aŭ mise sian kaj aliulajn sortojn. Li gvidas la homojn ne per hundrimeno. Kaj la Dia lumo en la plej malluma katastrofo signifas la kredon kaj esperon de la kristanoj vivi transmonde en eterna amo. Kiu ne komprenas ĉi tiujn kernaĵojn de la religio, tiu ne scipovas juĝi ĝuste.

Kredo je Dio/dioj estas profunda sento, ĉikani iujn pro tiaj profundaj sentoj (MONATO 2015/03, p. 5) estas nedece kaj nelaŭcele, ja ne temas pri io racia, science kaptebla kaj diskutebla, do priargumentebla.