Kiam mi eklegis la titolon Germanaj defendpreĝejoj en Rumanio (MONATO 2016/03, p. 22), mi ĝojis, ĉar mi studis en Rumanio (Hermannstadt/Sibiu) teologion kaj ofte vizitas tiun belegan landon. Leginte tamen mi ne plu ĝojis. Same kiel Franz-Georg Rössler mi bedaŭras la grandan malkreskon de la germana minoritato post 1989. Tamen la minoritato ankaŭ hodiaŭ vivas kaj eĉ havas germanlingvajn infanĝardenojn, lernejojn kaj paroĥojn en multaj urbetoj kaj urboj en Transilvanio.

Ĉagrenis min, ke la artikolo redonas onidirojn kaj gravajn erarojn, ekzemple „Inter ili (la iam 300 nun maksimume 150 defendopreĝejoj) oni prezentas turisme kaj muzee ankoraŭ ses.” Tio ne veras. Vi povas viziti preskaŭ ĉiun defendopreĝejon. En multaj estas ankaŭ malgranda ekspozicio. Ekzistas eĉ vojoj por migrantoj kun vojsignoj, mapoj, insignoj kaj aliaj turismaj helpiloj.

Wolfram Rohloff

Germanio

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Wolfram Rohloff el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07