La pasio de la itala loĝantaro pri „brikoj” ja ne estas lastatempa novaĵo. La inklino de la italoj havi sian loĝejon estas sufiĉe renoma kaj pli kaj pli kreskas. Tamen povas surprizi freŝa statistiko, laŭ kiu el cent italaj civitanoj okdek posedas nuntempe sian propran loĝejon; nur dudek luprenas iun. Temas pri la plej alta procentaĵo en Eŭropo, kie loĝejon posedas 52 % de la germanoj, 64,6 % de la britoj, 64,3 % de la francoj kaj 75,5 % de la belgoj. Ĉiujn ĉi donitaĵojn sciigis, komence de marto 2018, la tiel nomata „Raporto Coop 2017”.

Loĝejoj fariĝis malpli multekostaj

En la lastaj du jaroj cetere, paralele al la laŭgrada eliro el la ekonomia krizo, kiu frapis la landon ekde 2008, malkreskis la nombro de jarenspezoj necesaj al unuopa italo por la aĉeto de loĝejo.

En Romo en 2015 fakte necesis 8,9 jarenspezoj, dum nun la koncerna nombro malsupreniris al 6,8. En Milano (norda Italio) homoj iam bezonis 9,7 jarenspezojn, sed nun apenaŭ 7. En Florenco ne plu estas postulataj 8,6 jarenspezoj kiel pasintece, sed nur 5,5. En 2019 okazos 600 000 transakcioj por aĉeti aŭ vendi loĝejon.

Cristina CASELLA

korespondanto de MONATO en Italio

Tiu ĉi teksto aperis en la presita kaj en la PDF-forma versioj de Monato en la jarkolekto 2018, numero 06, p. 9.

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de Cristina Casella el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07