Leteroj

Bankoj en Belgio

Roland Rotsaert en sia artikolo Grandega evoluo dum la pasintaj 50 jaroj (MONATO 2019/11, p. 18) raportas pri la perkomputila mastrumado de la kontoj en Belgio. Jes, la maniero mastrumi kontojn rapidege ŝanĝiĝis en la lastaj jaroj kaj plu ŝanĝiĝadas. La maniero, kiun la aŭtoro priskribas („La kliento havas kartolegilon en kiun li ŝovas sian bankkarton”) por kelkaj eĉ tute ne plu estas aktuala. Mi ankoraŭ posedas tiajn kartolegilojn (diversajn, ĉar ne ĉiuj bankoj uzis la saman sistemon), sed ili kuŝas neuzataj en iu tirkesto. Kiam mi nun per komputilo faras transpagon, la banko sendas resuman mesaĝon al mia poŝtelefono. Tiun mi aprobas per fingropremo kaj per sekreta kodo. La tuta proceduro daŭras 5 sekundojn. La sistemo laŭ mi estas tre sekura. Malfacilas por iu fraŭdanto kaj posedi mian telefonon, kaj povi imiti mian fingropremaĵon kaj koni mian sekretan kodon.

En mia preferata restoracio mi faras simile. La kelnero montras al mi QR-kodon, mia telefono skanas ĝin kaj per fingropremo mi aprobas la transpagon.