Medio

OPINIO

Kial esti ekologiisto?

Ekzistas homoj, kiuj ankoraŭ loĝas en izolitaj lokoj, for de okupitaj areoj, kiuj diras, ke ili ne zorgas pri la degenero de nia planedo. Temas pri malproksimaj kialoj!

Fakte tiujn, kiuj loĝas en dezerta insulo, malproksime de civilizo, ekologiismo ne koncernas. Ili vivas sendepende per la produkto de ĉasado kaj kolektado. Tamen ni povus aldoni, ke baldaŭ la efiko de poluado atingos ankaŭ ilian medion: klimata ŝanĝiĝo, oceana poluo ... Nia planedo havas 7 miliardojn da loĝantoj (6 miliardoj en 2000), kaj ne mankas mediaj katastrofoj. Se ĉiu prenas sian parton, tio sufiĉos por ĉiuj. Tio estas solidareco.

Ĉu anstataŭa planedo

Kompreneble ni povus vivi sur anstataŭa planedo. Estos necese konstrui grandajn raketojn kaj solvi multajn problemetojn ligitajn al vojaĝado. Post kiam ni atingos nian cellokon, ni devos ankaŭ solvi aliajn detalajn problemojn: kiel spiri, produkti aĵojn por manĝi, trovi akvon, ĉion por kelkaj miliardoj da homoj. Niaj registaroj estas sufiĉe inventemaj, ni povas fidi ilin. Ili trovos manieron forigi ĉiujn ĉi problemojn. Alveninte ĉe la celloko ni povos ekspluati tiun novan planedon kaj iri sur alian, post kiam ni estos detruintaj ankaŭ ĝin laŭvice.

Estas miliardoj da lokoj, kiuj povus gastigi nin. Sed antaŭvidoj malfacilas, precipe kiam temas pri la estonteco. Tamen ŝajnas, ke ni povos ekfari kelkajn aferetojn por nia bona malnova tero, antaŭe. Do ...

Kiel esti ekologiisto?

En Portugalio oni diras, ke ekzistas 365 manieroj por prepari moruon. Same, estas multaj manieroj por esti verdaj ekologiistoj. Oni povas fari malgrandajn gestojn aŭ pensi pli tutmonde. Sed kiel konsumanto aŭ civitano ĉiu havas rolon, eĉ se malgrandan.

En Francio ĉiuj konas la historion de la kolibro, kiu frontas grandan arbarfajron. Ĝi prenas kelkajn gutojn da akvo el la maro en sian bekon kaj ŝutas ilin sur la flamojn. La aliaj bestoj diras al ĝi: vi estas freneza, tio, kion vi faras, estas senutila. La kolibro respondas: tion eblas diri, sed mi faris mian parton de la laboro.

Pli bone ni povas konsumi malpli, respekti la naturon, la medion, ŝpari akvon kaj energion, eviti malŝparon ktp.

Malgrandaj agoj nur helpu ripari la medion, reduktante la malfavorajn efikojn, por simple konservi la nunan situacion. Ekologio estas ĉefe politika pro la elektoj, kiujn oni devas fari en la tuta mondo. Alparoli 7 miliardojn da teranoj, klarigi al iuj, ke oni ne monopoligu plej multajn resursojn kaj lasu parton al la malfavoratoj, klarigi, ke oni konsumu pli malmulte, sed pli bone, en la plej riĉaj kaj plej poluantaj landoj. Tio ŝajnas utopia hodiaŭ, sed estas la sola kondiĉo por savi ne la teron (ĝi ĉiuokaze postvivos!) sed la homaron!

Malgrandaj individuaj gestoj

Ekologio fariĝas politika, kiam ĝi vokas al profunda transformado de la nuna ekonomia kaj socia modelo kaj al reekzameno de la rilatoj inter la homo kaj la medio. Ĝi postulas sindevontigon de ĉiuj. Do ni okupiĝu pri movadoj je la nivelo de nia komunumo, nia regiono, en organizaĵoj, kiuj intervenas je pli vasta skalo, kontinenta aŭ monda. Ni faru tiujn malgrandajn individuajn gestojn kaj kolektive agu, por ke oni aŭdu nin. Kune ni povas pli bone gvidi projektojn, identigi komunajn interesojn kaj bezonojn, agi kiel grupo kaj akiri pli multajn rezultojn.

Unueco estas forto. Ĝi estas la nacia devizo de Andoro, Angolo, Belgio, Bolivio, Bulgario kaj Haitio. Ni estu pli multnombraj por kunhavi ĝin.