Leteroj

Klimat-skeptikulo (1)

Mi treege dankas la redakcion pro la publikigo de la artikolo de Ward Kusters Klimat-skeptikulo (MONATO 2019/12, p. 17). Li diris ĉion, kion mi opinias pri la problemo, sed ne aŭdacis diri mem. Laŭ mia opinio, tiu ekscito, kiu jam delonge regas en la publikaj diskutoj pri la tervarmiĝo, fontas el du kialoj: unue, pro iaspeca plus-komplekso: jen kiom ni, la homoj, estas potencaj – eĉ la klimaton ni povas ŝanĝi (aŭ, male, stabiligi); due, pro strebo fare de potenculoj fortiri la atenton de la amasoj da realaj solvendaj kaj solveblaj problemoj, ankaŭ en la sfero de mediprotektado. Certe, malpliigo de elĵetoj de brulgasoj estas necesa afero, sed ne pro eventuala ĉesigo de la forcejefiko, sed pro poluado de la aero, akvo, grundo ktp. Krome ekzistas pluraj aliaj problemoj, kiuj estas ŝirmataj de tiu kampanjo pri klimato. Kaj envolvo en la amasan histerion de infanoj, kiuj ja komprenas la sciencajn aspektojn de la afero laŭdifine eĉ malpli bone ol plenkreskuloj, estas duoble abomeninda.