Monato sin prezentas

Claude Nourmont

(redaktoro de la rubriko „Arto”, Dalheim, Luksemburgo)

Ekde mia infaneco mi aŭdis pri Esperanto, tamen ne tuj lernis ĝin. Estis strato Zamenhof en la urbo, kie mi loĝis, kaj dum promenoj mia patro ĉiam klarigis, kia homo estas tiu de la nomŝildo. Foje ni feriis en hotelo, kie estis diversaj familioj. Iam iu disdonis flugfolion pri sia urbo. Aldone al la franca estis resumo en iu lingvo, kaj oni provis divenigi al la infanoj, kiu ĝi estas. Post diversaj malĝustaj respondoj oni donis la solvon: Esperanto. Kaj tiam mia patro klarigis al mi, ke temas pri lingvo, kiun ĉiuj povas kompreni! La ideo ŝajnis al mi tiom mirinda, ke ĝi kvazaŭ gravuriĝis en mia menso. Tamen necesis ankoraŭ pluraj feliĉaj hazardoj, por ke mi fine lernu la lingvon.

Mi estas franca, edziniĝis al brito, Brian Moon, loĝas en Luksemburgo, kaj nun de pli ol 40 jaroj mi vivas en Esperantujo.

En la universitato mi sukcese studis plurajn fakojn, magistriĝis pri filozofio, licenciiĝis pri psikologio kaj pri arthistorio.

Kiam ĉe MONATO oni ekserĉis novan redaktoron pri la rubriko „arto” mi proponis min. Sed estas malfacila fako, ĉar ĝi estas vastega kaj kovras amason da temoj, kiujn mi apenaŭ konas. Dum la studoj mi specialiĝis i.a. pri mezepoka arto, kaj fakte por MONATO temas multe pli pri aktualaj temoj ol historiecaj. Feliĉe, ke perretaj esploroj ebligas kleriĝon pri nekonataj temoj!