Libroj

Esperanto, ĉu facila aŭ malfacila: anstataŭ recenzo

Venis en miajn manojn lernolibreto: My little Esperanto grammar de Peter Weide, libreto en formato A5 kun nur 30 paĝoj. Nu, se vi estus lingvoinstruisto, ĉefe se tre moderna, kiu ankaŭ partoprenis stud-sesiojn, pardonu Workshops en anglalingva lando, kaj konas eĉ tion, kio estas Task Based Language Teaching, vi tuj forĵetus ĝin murmurante: „Jen kial neniu parolas Esperanton! Kun tiaj lernolibraĉetoj!” Sed vi, evidente, erarus, ĉar el multe pli malgranda lernolibreto, la Fundamenta Gramatiko, tuta movado lernis lingvon kaj ekparolis ĝin.

Lingvoinstruisto emas doni al la instrumetodoj pli grandan valoron ol ili havas. Sed ni revenu al nia libreto. Kio estas la diferenco inter ĝi kaj la Fundamenta Gramatiko? Ĝi estas pli sistema kaj ne nur prezentas ĉiujn prefiksojn kaj sufiksojn kaj prepoziciojn, sed donas ankaŭ ekzemplojn pri ilia uzado kaj ne provas malsukcese traduki ilin al naciaj lingvoj. Aliflanke, ĝi ne diras ion nenecesan. Ĝi estas kerne esenca. Ĝi ne estigas en vi dubojn pri tio, ĉu uzi la akuzativon post „kiel” aŭ ne uzi ĝin. Sed ĝi vere instruas al vi, kiel funkcias Esperanto, ekzemple am o, am a, am i, am e kaj ir o, ir a, ir i, ir e, kion multe pli grandaj lernolibroj ne instruas al vi.

Ĉi tiu libreto kaj la alilingvaj versioj en la dana, germana, franca, itala, turka kaj hispana naskiĝis el unu baza ideo: oni devas provizi malmultekostajn lernolibretojn, donaceblajn al potencialaj interesiĝantoj. Kaj ĝi realigas tion. Valoras helpi al Peter Weide realigi sian revon kaj vaste disdoni la malgrandan lernolibreton, kiun oni povas efektive legi, al kiom eble plej multe da homoj kaj poste simple atendi, ĝis unu el ili aliros vin per „Ĉu vi parolas Esperanton?”

Ne havebla de la Retbutiko de FEL sed de http://esperanto-gramatiko.saluton.dk/esperanto-gramatiko-superrigardo/Esperanto-gramatiko%20informoj/ kontraŭ 3,50 eŭroj (plus sendokostoj).